Albrecht Fryderyk Hohenzollern
Z Wikipedii
Albrecht Fryderyk Hohenzollern (ur. 29 kwietnia 1553, Neuhausen (obecnie Guriewsk), zm. 18 sierpnia 1618, Fischhausen (pol. Rybaki, obecnie Primorsk w obwodzie kaliningradzkim) – syn księcia Albrechta i Anny Marii Brunszwickiej; książę pruski w latach 1568-1578. Ostatni Hohenzollern z linii pruskiej.
Książę Albrecht Fryderyk posiadał gruntowne wykształcenie, w tym doskonale znał język polski. Jako prawnuk króla Kazimierza Jagiellończyka, był realnym kandydatem na tron polski, wysuwanym przez polskich luteran.
Hołd lenny składany przez Albrechta Fryderyka w Lublinie opisany został przez Jana Kochanowskiego w utworze "Proporzec albo hołd pruski".
W roku 1572 wystąpiły u niego objawy choroby umysłowej. Opiekunem prawnym Albrechta Fryderyka i regentem Prus Książęcych od 1578 r. był jego stryjeczny brat Jerzy Fryderyk von Ansbach. Po śmierci Jerzego Fryderyka kuratelę nad Albrechtem Fryderykiem przejął w 1605 r. Joachim Fryderyk, a od 1608 r. – elektor brandenburski Jan Zygmunt. Po śmierci Albrechta Fryderyka władcą Prus został Jan Zygmunt, który połączył oba kraje tworząc Brandenburgię-Prusy.
W roku 1573 ożenił się z Anną Marią von Brauschweig-Calenberg. Z tego związku narodziło się siedmioro dzieci. Dwóch synów zmarło w wieku niemowlęcym, a pięć córek zostało żonami elektorów i książąt z dynastii Hohenzollernów i Wettinów. Najstarsza córka księcia Albrechta Fryderyka - Anna była prababką pierwszego króla Prus, Fryderyka I. Córka Zofia (imię po prababce Zofii Jagiellonce) wyszła za księcia kurlandzkiego, Wilhelma Kettlera.
Poprzednik Albrecht Hohenzollern |
![]() |
książę Prus 1568-1578 |
![]() |
Następca Jan Zygmunt Hohenzollern |