Klimat umiarkowany

Z Wikipedii

Klimat umiarkowany – rozległa strefa klimatyczna, dzieląca się na półkuli północnej na chłodniejszą północną i cieplejszą południową i na półkuli południowej na cieplejszą północną i chłodniejszą południową. Średnia roczna temperatura waha się od 0°C do 10°C, a opady atmosferyczne występują w różnych porach roku. Charakterystyczną formacją roślinną dla klimatu umiarkowanego w części chłodniejszej jest tajga, natomiast części cieplejszej lasy liściaste i mieszane (kraje Europy środkowej i południowa, czasem też środkowa część Skandynawii). Pory roku są w tej strefie łatwo rozpoznawalne i wyznaczane przez przebieg temperatury (ciepła, wilgotna wiosna, ciepłe, zazwyczaj suche lato, chłodna, wilgotna jesień i zima z niewykluczonymi opadami śniegu).

Klimat umiarkowany dzieli się na:

• umiarkowany ciepły
  • morski (mała roczna amplituda temperatury, znaczące opady w ciągu całego roku, np. Europa Zachodnia)
  • przejściowy (zmienne stany pogody, np. Polska)
  • monsunowy (duża roczna amplituda temperatury, silne opady podczas monsunu letniego, np. północna Japonia, północno-wschodnie Chiny)
• umiarkowany chłodny
  • morski (chłodne lata, łagodne zimy, silne opady przez cały rok, np. Norwegia, Islandia)
  • kontynentalny (bardzo ciepłe, upalne lato i mroźna, siarczysta zima, na przykład Mongolia, południowa Syberia oraz kraje Azji Środkowej: Kazachstan, Uzbekistan oraz obszary stepowe Kirgistanu, Turkmenistanu oraz Tadżykistanu. Klimat ten jest znany również we wschodniej Europie