Krucjata

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Wrogowie krzyżowców, Gustave Doré

Krucjata to popularna nazwa wojny prowadzonej przez chrześcijan przeciw niechrześcijanom ze względów religijnych, np. w celu odzyskania terytoriów o znaczeniu religijnym, takich jak Palestyna.

Najbardziej znanymi krucjatami były:

Rekonkwista - wojny prowadzone od X do XV wieku na Półwyspie Iberyjskim przeciw istniejącym tam państwom arabskim.
Wyprawy krzyżowe - prowadzone w XI, XII i XIII wieku w celu odzyskania Ziemi Świętej, a zwłaszcza Jerozolimy.
Krucjaty połabskie - zbrojne próby chrystianizacji Słowian połabskich podejmowane w XII wieku.
Krucjaty pruskie - zbrojne wyprawy chrystianizujące pogańskich Prusów i Jaćwingów
Wojny husyckie - zbrojne działania prowadzone głównie przez Zygmunta Luksemburskiego przeciwko powstaniu czeskich husytów.
Krucjaty antytureckie - ogłaszane przez papieży do walki z postępującym w Europie Imperium Osmańskim
Krucjaty przeciwko Katarom - na początku XIII w. na terenie południowej Francji, skierowane przeciwko Katarom

[edytuj] Skutki wypraw krzyżowych

Na temat znaczenia i skutków wypraw krzyżowych naukowcy wciąż toczą zażarte dyskusje. W każdym razie wśród potencjalnych skutków wymieniane są:

powstanie zakonów rycerskich na Ziemi Świętej (takich jak templariusze, joannici i Krzyżacy)
wzrost autorytetu papiestwa
pomnożenie majątku kościelnego
rozkwit handlu lewantyńskiego
pogłębienie wiary w Europie
zbliżenie do siebie 3 cywilizacji: łacińskiej, greckiej i arabskiej
ogromny rozwój miast włoskich (szczególnie Wenecji i Genui)
rozwój kultury i nauki
rozwój żeglugi morskiej
przyśpieszenie przemian gospodarczych i społecznych średniowiecznej Europy
nasilenie się fanatyzmu religijnego i silniejsza niechęć do pogan i innowierców (np. do Żydów)
pogłębienie wrogości między chrześcijaństwem a islamem
wykształcenie się etosu rycerskiego i kultury rycerskiej
osłabienie Cesarstwa Bizantyjskiego
upadek Miast Wschodu, pól, winnic, lasów
śmierć tysięcy ludzi
wzrost potęgi królów francuskich (gdyż najbardziej awanturniczy element opuścił kraj)
rozkwit ruchu pielgrzymkowego