Kuchenka mikrofalowa
Z Wikipedii
Kuchenka mikrofalowa (potoczna nazwa: mikrofalówka) - urządzenie kuchenne służące do ogrzewania przedmiotów znajdujących się w jej wnętrzu poprzez wprawianie ich cząsteczek w drgania za pośrednictwem fal elektromagnetycznych z zakresu mikrofal. Energia drgających cząsteczek rozprasza się na inne cząsteczki ciała - tym samym rośnie jego energia termiczna (zob. ciepło), a zatem i temperatura. Zjawisko to odkrył amerykański inżynier Percy Spencer podczas badania krótkofalowej energii elektromagnetycznej radaru; posłużyło ono w 1947 r. do wprowadzenia na rynek pierwszych kuchenek. Pierwsza kuchenka mikrofalowa nazywała się Radar Range i była dużych rozmiarów - 1,8 m wysokości, oraz miała dużą wagę - 340 kg.
Spis treści |
[edytuj] Dobór częstotliwości mikrofal
Nieprawdą jest, że częstotliwość mikrofal używanych w kuchenkach mikrofalowych jest dobrana w ten sposób, aby być w rezonansie z częstością drgań własnych cząsteczek wody. Jest ona jedynie wynikiem kompromisu pomiędzy dostępnymi częstotliwościami w paśmie ISM (Industrial, Scientific, and Medical band), głębokością wnikania fal i szybkością ogrzewania. Przy częstotliwości 2,45 GHz cząstki wody drgają na tyle szybko, by zapewnić prędkie ogrzanie potrawy, lecz wnikają tylko na ok. 2,5 cm w głąb (w zależności od zawartości wilgoci). Przy niższych częstotliwościach fale wnikałyby głębiej, lecz cząstki wody ocierałyby się rzadziej - tym samym ogrzanie potrawy trwałoby dłużej. Zasadniczo płynna woda nie posiada wyraźnego maksimum rezonansowego. Dla wolnych cząstek znajduje się ono zaś w okolicach 20 GHz.
[edytuj] Rodzaj nagrzewanych substancji
Transfer energii z fal elektromagnetycznych do materiału podgrzewanego jest efektywny wówczas, gdy materiał ogrzewany zawiera wodę, także w postaci związanej, lub gdy inne jego cząsteczki chemiczne mają częstość drgań w zakresie emitowanych mikrofal. Są to więc praktycznie wszystkie potrawy których obróbka wymaga podgrzania, w tym potrawy zamrożone. Metale odbijają mikrofale, a pomijając opór elektryczny, nie nagrzewają się. Większość ceramik, szkło i plastiki są przeźroczyste dlatego słabo nagrzewają się w kuchenkach mikrofalowych.
[edytuj] Przedmioty metalowe
Do kuchenek nie mogą być wkładane przedmioty metalowe - mikrofale nie przenikają przez metal, lecz są od niego odbijane, przez co dochodzi do wyładowań przypominających błyskawice. Potrawy w naczyniach metalowych (a także zawinięte w folie aluminiowe), poprzez właściwości ekranujące, nie są nagrzewane. Dzięki tej właściwości, metalowa siatka na przedniej szybie mikrofalówki zabezpiecza przed wpływem mikrofal na otoczenie.
[edytuj] Mity dotyczące mikrofalówek
Często są spotykane opinie o szkodliwości pożywienia przy korzystaniu z kuchenki mikrofalowej. Generalnie energia mikrofal jest zbyt słaba aby dokonywać zmian w budowie chemicznej substancji (tak jak promieniowanie rentgenowskie czy gamma).
Mikrofalówki jednak przejawiają swoją szkodliwość w znacznej wygodzie przygotowania posiłków - zazwyczaj stają się one podstawą tzw. kuchni "szybkich potraw", przygotowywanych i pakowanych fabrycznie, które wystarczy tylko podgrzać (w kuchence) i spożyć. Potrawy przygotowane w ten sposób cechują się dużym stopniem przetworzenia, dużą zawartością soli i tłuszczów oraz znaczną ilością sztucznych dodatków takich jak: konserwanty, stabilizatory, sztuczne barwniki, i inne substancje wzbogacające wizualnie i smakowo potrawy. Tak przygotowana żywność jest uznawana generalnie za mało zdrową, a więc "szkodliwą". Innym niebezpieczeństwem jest krótki czas obróbki termicznej, co może zagrażać tym, ze formy przetrwalnikowe pasożytów lub mikroorganizmy nie zostaną zabite, jak ma to miejsce przy tradycyjnym gotowaniu i pieczeniu.
Zobacz też: mikrofale, Magnetron.
