Latający Ślązak
Z Wikipedii
Latający Ślązak (niem. Fliegender Schlesier) - nazwa ekspresowego połączenia kolejowego, łączącego w latach 30. XX w. Berlin z najważniejszymi miastami wówczas niemieckiego Śląska.
[edytuj] Historia
Połączenie uruchomiono 15 maja 1936 r. Linię obsługiwał pociąg o napędzie spalinowym SVT-137. Bieg początkowo rozpoczynał się na stacji Berlin Schlesicher Bahnhof, a od 1937 r. na stacji Berlin-Charlottenburg. Podróż do stacji końcowej Bytomia trwała 4 godz. 25 minut. Po drodze pociąg zatrzymywał się na stacjach: Wrocław, Opole, Kędzierzyn-Koźle i Gliwice. Średnia prędkość przejazdu wynosiła 128 km na godz., maksymalna 160. Z racji prędkości osiąganej przez pociąg Ślązacy nazywali go "Latającym Pierunem".
Ostatni raz pociąg wyjechał na tory 21 sierpnia 1939. Dalsze kursowanie przerwała mobilizacja Niemiec i rychły wybuch drugiej wojny światowej
Oprócz latającego Ślązaka w Niemczech uruchomiono podobne ekspresowe połączenia między Berlinem a Hamburgiem (Fliegender Hamburger) oraz Berlinem a Kolonią (Fligender Kölner).
[edytuj] Rozkład jazdy
- Berlin Charlottenburg - / 19:37
- Berlin Zoolog. Garten - / 19:44
- Berlin Friedrichstraße - / 19:56
- Berlin Schlesischer Bf. - / 20:06
- Breslau Hbf 22:46 / 22:49
- Oppeln Hbf 23:28 / 23:29
- Heydebreck O.S. 23:50/ 23:51
- Gleiwitz Hbf 00:14 / 00:15
- Beuthen O.S. 00:31 / -
- Beuthen O.S. - / 05:24
- Gleiwitz Hbf 05.39 / 05:40
- Heydebreck O.S. 06:03 / 06:04
- Oppeln Hbf 06:15 / 06:26
- Breslau Hbf 07:05 / 07:09
- Berlin Schlesischer Bf. 09:54 / -
- Berlin Alexanderplatz 10:04 / -
- Berlin Friedrichstraße 10:10 / -
- Berlin Zoolog. Garten 10:22 / -
- Berlin Charlottenburg 10:29 / -
