Luiza Pruska

Z Wikipedii

Ludwika Mecklemburska Nikloting, właściwie: Augusta Wilhelmina Amalia von Mecklemburg-Strelitz (1776-1810) - księżniczka mecklenburska na Strelitz, królowa pruska jako żona króla Fryderyka Wilhelma III.

Luiza Augusta von Mecklemburg-Strelitz z rodu Nikloting, urodziła się 10 marca 1776, w Hanowerze. Była córką księcia Karola Mecklemburg-Sterlitz i Fryderyki Karoliny Hesskiej-Darmstadt. Młode lata spędziła w Darmstadt, w wieku 16 lat poślubiła w Berlinie, dnia 24 grudnia 1793, Fryderyka Wilhelma pruskiego następcę tronu, od 1797 króla Prus. Z tego związku urodziło się dziewięcioro dzieci, miedzy innymi dwóch kolejnych królów pruskich.

Luiza była wykształcona, o wyjątkowej urodzie, miała wielki wpływ na męża, pod jej wrażeniem pozostawał też car Rosji, Aleksander I. Była inicjatorką tajnego przymierza rosyjsko - pruskiego przeciwko Napoleonowi, zawartego w 1805, w Poczdamie nad trumną Fryderyka Wielkiego.

Po dymisji Hardenberga stanęła na czele stronnictwa antyfrancuskiego i doprowadziła jesienią 1806 do wojny z Francją. W 1806 uciekła z mężem z Berlina, przez Schwedt, Szczecin, Grudziądz, Ostródę do Ortelsburga, skąd królewska para udała się 10 grudnia 1806, do Królewca. W styczniu 1807, w Kłajpedzie Luiza spotkała się z Aleksandrem I. W czasie rozmów pokojowych w Tylży (6-7 sierpnia 1807) daremnie upokorzyła się przed cesarzem Napoleonem, błagając go o złagodzenie warunków stawianych przez Napoleona pokonanym Prusom w Tylżyckim traktacie pokojowym. Nie udało jej się zachować dla Prus strategicznie ważnej twierdzy w Magdeburgu.

Od grudnia 1806 do 1809 przebywała w Rosji. Mieszkają czasowo w Sankt Petersburgu, potem w Królewcu i Kłajpedzie. W grudniu 1809 wróciła do Berlina, gdzie wspierała tajne przygotowania Schilla i Scharnhorsta do nowej wojny z Francją.

Zmarła 19 lipca 1810, w zamku Hohenzieritz i została pochowana w mauzoleum, w Charlottenburgu. Wykazany przez nią patriotyzm i odwaga w podejmowaniu decyzji podczas wojen napoleońskich, zjednały jej ogromną popularność i sławę. Królowa Luiza na początku XIX wieku zapoczątkowała modę na żeliwną biżuterię, która w latach dwudziestych XIX wieku opanowała całą Europę.

W Prusach królowa Luiza była wzorem dobroczynności. W 1814 Fryderyk Wilhelm III ustanowił Order Luizy przyznawany kobietom za opiekę nad chorymi i ułomnymi. Była ona jednocześnie symbolem matki. Ten rodzaj kultu osiągnął punkt kulminacyjny w tzw. pruskiej madonnie niem. - Preussische Madonna. Legenda Luizy jako „matki królów” wiązała się bardzo mocno z Hohenzollernami.

[edytuj] Potomstwo

1. Fryderyk Wilhelm IV (15 października 1795 - 2 lutego 1861) - król pruski od 1840,
2. Wilhelm I (22 marca 1797 - 9 marca 1888) - regent w 1858, król Prus od 1861, cesarz niemiecki od 1871,
3. Szarlotta (13 lipca 1798 - 1 listopada 1860) - królewna pruska, od 1817 carowa Rosji jako żona Mikołaja I (znana jako Aleksandra Fiodorowna),
4. Fryderyka (13 lipca 1799 - 30 marca 1800) - królewna pruska,
5. Fryderyk Karol (29 czerwca 1801 - 21 stycznia 1883) - książę pruski,
6. Aleksandra (23 lutego 1803 - 21 kwietnia 1892) - królewna pruska,
7. Ferdynand (13 grudnia 1804 - 1 kwietnia 1806) - książę pruski,
8. Ludwika (1 lutego 1808 - 6 grudnia 1870) - królewna pruska,
9. Albrecht (4 października 1809 - 14 października 1872) - książę pruski.

[edytuj] Rodzeństwo

• siostra - Szarlotta Georgina (17 listopada 1769 - 14 maja 1818) - księżniczka meklemburska na Strelitz,
• siostra - Fryderyka Karolina (2 marca 1778 - 29 czerwca 1841) - księżniczka meklemburska,
• brat - Jerzy Fryderyk (30 października 1794 - 27 lipca 1863) - książę pruski.