Luke Foxe
Z Wikipedii
Luke Foxe (według niektórych źródeł nazwisko zapisywane jest Fox) – angielski żeglarz i odkrywca żyjący na przełomie XVI i XVII wieku. Foxe przeszedł do historii jako organizator i kapitan wyprawy na subarktyczne wody Ameryki Północnej.
Foxe starał się zorganizować wyprawę od 1607 roku, lecz mało zachęcające wyniki wyprawy Willamia Baffina z 1616 ostudziły zapał inwestorów. Dopiero w 1631 udało mu się zgromadzić odpowiednie środki i 3 maja (dokładnie w dwa dni po wypłynięciu konkurencyjnej wyprawy Thomasa Jamesa) odbił od brzegów Anglii. W miesiąc później wyprawa dotarła do Ziemi Baffina, gdzie spotkano wyprawę Jamesa i obie ekspedycje zostały połączone. Wspólnie pożeglowali przez Ciesninę Hudsona, a następnie na wody Zatoki Hudsona. Wyprawy rozdzieliły się, gdy statek Foxe, uległ uszkodzeniu. Foxe zakotwiczył u ujścia rzeki Nelson i pozostał tam przez dwa tygodnie, czas niezbędny dla dokonania napraw. Wyprawy spotkały się ponownie u ujścia rzeki Severn, lecz potem ponownie się rozdzieliły, gdy Foxe wybrał drogę na północ, a James na południe. W swej podróży na północ dotarł do Wyspy Southhampton, następnie odkrył cieśninę nazwaną jego imieniem – Kanał Foxe'a. Płynąc na północ dotarł do równoleżnika 66°47’ gdzie ostatecznie dotarł do granicy lodu. Wobec pogarszającego się zdrowia załogi, zdecydował się na powrót do Anglii. Dotarł tam nie utraciwszy nawet jednego członka załogi, co w ówczesnych czasach był rzadkością.
Obie wyprawy udowodniły, iż przejście północno-zachodnie nie jest oczekiwaną drogą do Azji.
Jego imię oprócz Kanału Foxe'a noszą: zatoka Basen Foxe'a oraz Półwysep Foxe'a.
