Marian Seyda
Z Wikipedii
Marian Seyda (1879-1967) - polski polityk i publicysta związany z ruchem narodowym, senator II RP, brat Władysława i Zygmunta.
Już w gimnazjum należał do tajnej organizacji samokształceniowej „Czerwona Róża”, później przystąpił do Związku Młodzieży Polskiej "Zet", a od połowy 1900 należał do Ligi Narodowej. W kilka lat później wszedł w skład Rady powstałej w 1905 w Poznaniu „Straży” — stowarzyszenia stawiającego sobie za cel obronę polskich interesów w państwie pruskim. Od początków XX wieku zajmował stanowisko komisarza Ligi Narodowej na zabór pruski.
Pod koniec 1915 z ramienia wielkopolskiej Narodowej Demokracji wyjechał do Szwajcarii, gdzie został współzałożycielem Centralną Agencję Polską w Lozannie. Kiedy 15 sierpnia 1917 w Lozannie utworzony został pod przewodnictwem Romana Dmowskiego Komitet Narodowy Polski, wszedł w jego skład. W 1919 był ekspertem do spraw politycznych przy delegacji na Konferencję Pokojową w Paryżu, członkiem Komisji Zaboru Pruskiego i członkiem Stałej Narady.
Powróciwszy do kraju zaangażował się w prace polityczną jako członek Sejmu Ustawodawczego, gdzie był zastępcą przewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych. Funkcję tę pełnił również później, gdy ponownie wszedł do Sejmu w 1922. Kiedy w 1923 zawarto tzw. pakt lanckoroński, został ministrem spraw zagranicznych. Po zamachu majowym na stałe powrócił do pracy w prasie i od września 1926 objął stanowisko redaktora naczelnego Kuriera Poznańskiego. Później został senatorem z województwa poznańskiego w 1928, a później w 1930. W 1936 nie zgadzając się z polityką „młodych” w Stronnictwie Narodowym wycofał się z czynnego udziału we władzach partii.
Po wybuchu II wojny światowej wszedł w skład rządu Władysława Sikorskiego początkowo jako członek Komitetu Ministrów dla Spraw Kraju, a od 1940 minister sprawiedliwości. W późniejszym okresie objął tzw. Ministerstwo Spraw Kongresowych. Po ustąpieniu 24 listopada 1945 Stanisława Mikołajczyka Seyda nie wszedł w skład rządu Tomasza Arciszewskiego. W tym okresie skoncentrował się ponownie na publicystyce, w której domagał się międzynarodowego uznania polskiej granicy zachodniej. Zajmował nieprzejednane stanowisko wobec opartych na kompromisie prób nawiązania stosunków z ZSRR. Po wojnie pozostał na emigracji
[edytuj] Literatura
- Marian Seyda, Z zagadnień polityki demokratyczno-narodowej red. N. Wójtowicz, Krzeszowice 2006 ISBN 83-60048-31-2
