Markowizna
Z Wikipedii
| Markowizna | |
| Województwo | podkarpackie |
| Powiat | rzeszowski |
| Gmina | Sokołów Małopolski |
| Sołtys | Andrzej Kuryś |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
0-17 |
| Kod pocztowy | 36-051 |
| Tablice rejestracyjne | RZE |
| {{{2}}} | |
Markowizna – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Sokołów Małopolski.
W osiemnastym wieku powstała akcja osadnicza w dobrach królewskich na obszarze Puszczy Sandomierskiej w wyniku,której powstała wieś Markowizna. Dnia 5 grudnia 1752 roku król August III wystawił w Warszawie dokument dla szlachcica Antoniego Ratyńskiego i jego żony Katarzyny z Lewickich zezwalający na lokację Markowizny w dobrach ekonomi sandomirskiej (Archiwum Państwowe w Krakowie. Oddział na Wawelu: Teki Schneidera 1066)
Wyznaczono dla niej miejsce między wsiami królewskimi Mazury , Kamień oraz Rękawem i Turzą. Antoni Ratyński, podejmujący się osadzenia wsi, otrzymał ją prawem wieczystej dzierżawy na 40 lat. Przez 6 lat osadnicy zostali zwolnieni od wszelkich świadczeń na rzecz skarbu królewskiego. Po upływie wolnizny z każdego łanu, czynsz miał wynosić 10 florenów polskich. Inwentarz Markowizny z maja 1776r. wymienia 43 podanych i ich obciążenia-(Tamże, Inwentarz z 1776r.) Zgodnie z dokumentem Augusta III o czterdziestoletniej dzierżawie nałożonej na wieś Markowizna powstała w rękach potomków A.i K. Ratyńskich do 1793r. Ostatnimi dzierżawcami z tej rodziny byli Marianna z Ratyńskich Nieświeska i jej mąż Michał Nieświeski. Wieś została założona na terytorium parafii górnieńskiej wobec czego urzędujący ówcześnie ksiądz Wojciech Rapacki domagał się dziesięcin z powstałych gospodarstw dla kościoła górnieńskiego, tym bardziej, że mieszkańcy Markowizny przychodzili do kościoła i korzystali z sakramentów.
[edytuj] Źródła
- Krzysztof Ożóg - Dzieje Parafii Górno
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.
