Mike Obiku
Z Wikipedii
Michael (Mike) Edirin Obiku (ur. 24 września 1968 w Warri) były piłkarz nigeryjski grający na pozycji napastnika. Podczas kariery piłkarskiej mierzył 186 cm, ważył 78 kg.
Spis treści |
[edytuj] Kariera klubowa
Obiku zaczynał swoją piłkarską karierę w zespole Flash Flamingoes. W barwach tego klubu zadebiutował w pierwszej lidze w 1986 roku w wieku 18 lat i w premierowym sezonie strzelił 6 goli dla swojego klubu. W drużynie "Flamingów" grał też w kolejnym sezonie, w którym zdobył 7 goli. Na początku roku 1988 Obiku przeszedł do zespołu Iwuanyanwu Nationale, w którym przez pół roku zdobył 4 gole.
Latem 1988 Obiku trafił do portugalskiego Maritimo Funchal. Problemy z kontraktem oraz licencją spowodowały, że Obiku nie mógł grać w oficjalnych meczach i przez cały sezon 1988/1989 grał jedynie w sparingach. Taki obrót sytuacji spowodował, że w letnim oknie transferowym 1989 Obiku wyjechał na Cypr i stał się zawodnikiem Anorthosisu Famagusta. W Anorthosisie z roku na rok grał coraz lepiej, czemu dowodziła coraz to lepsza skuteczność. W sezonie 1989/1990 zdobył 6 goli, w sezonie 1990/1991 – 11 goli, a rok później już 16. W tym ostatnim sezonie wywalczył wicemistrzostwo Cypru z klubem z Larnaki.
Latem 1992 Michael został kupiony przez Feyenoord Rotterdam. Do Rotterdamu ściągnął go trener Willem van Hanegem i miał wówczas walczyć o miejsce w ataku z takimi zawodnikami jak Gaston Taument czy John van Loen. W Eredivisie Obiku zadebiutował 12 sierpnia w przegranym 0:1 meczu z PSV Eindhoven. Nigeryjczyk był jednak głównie rezerwowym, ale pomimo, że pojawił się na boisku tylko w 21 meczach, to zdołał zdobyć 7 goli w sezonie. Feyenoord radził sobie udanie i na koniec sezonu z 2 punktami przewagi nad PSV wywalczył mistrzostwo Holandii. Latem 1993 do Feyenoordu przyszedł Szwed Henrik Larsson i Obiku stał się dopiero czwartym zawodnikiem w hierarchii. Zagrał w 16 ligowych meczach i strzelił 3 gole. Z Feyenoordem wywalczył wicemistrzostwo Holandii, Puchar Holandii, a w rozgrywkach Ligi Mistrzów nie zdołał dotrzeć do fazy grupowej.
Latem 1994 Obiku zastąpił Larssona w Helsingborgs IF i został wliczony w sumę transferu Szweda do Rotterdamu. W Allsvenskan już w 14. kolejce zdobył gola w wygranym 3:2 meczu z Västra Frölunda IF, a łącznie w lidze uzyskał ich 9. Ze swoim zespołem zajął 9. miejsce i pomógł w awansie do półfinału Pucharu Szwecji. Zimą 1995 Obiku powrócił do Feyenoordu. W ćwierćfinale Pucharu Holandii zdobył w dogrywce zwycięskiego gola w meczu z Ajaksem Amsterdam i była to jedyna porażka Ajaksu w całym sezonie. Dobrze spisał się także w finale w meczu z FC Volendam, gdy w 82. minucie (11 minut po wejściu na boisko) zdobył zwycięskiego gola na 2:1 i Feyenoord po raz czwarty w ciągu 5 lat wywalczył krajowy puchar. W lidze Obiku strzelił 7 goli i z Feyenoordem zajął 4. miejsce w Eredivisie. W Pucharze Zdobywców Pucharów wystąpił w 1 meczu z Realem Saragossa w ćwierćfinale. W sezonie 1995/1996 Obiku jako rezerwowy uzyskał 7 goli dla Feyenoordu i po raz kolejny (trzeci w swojej karierze) zdobył z tym klubem Puchar Holandii. Na początku sezonu 1996/1997 Michael rozegrał 3 mecze dla Feyenoordu, ale trener Arie Haan nie widział dla niego miejsca w składzie i Nigeryjczyk odszedł z klubu.
Obiku trafił do RCD Mallorca, grającej w Segunda Division. Razem z Rumunem Constantinem Galcą z 14 golami był najskuteczniejszym zawodnikiem trzeciej drużyny sezonu. Wystąpił także w obu zwycięskich dla Mallorki barażach o awans do Primera Division z Rayo Vallecano Madryt.
W połowie 1997 roku Obiku podpisał kontrakt z drużyną J-League, Avispą Fukuoka i stał się pierwszym Nigeryjczykiem w japońskiej lidze. Zdobył 9 goli w lidze i był najskutecznejszym zawodnikiem Avispy w drugiej części sezonu. Z drużyną tą zajął 15. pozycję w lidze. W 1998 w Japonii spędził pół sezonu, w trakcie którego zdobył 4 gole w 8 meczach.
Latem 1998 Obiku wrócił do Holandii i został piłkarzem AZ Alkmaar. W AZ nie grał jednak dobrze. Zagrał tylko w 13 meczach i zdobył raptem 2 gole w lidze. Z AZ zajął 9. pozycję, ale nie przedłużył kontraktu na następny sezon. W 1999 roku po raz drugi w karierze został piłkarzem Anorthosisu Famagusta. W 4 meczach Anorthosisu w eliminacjach do Ligi Mistrzów strzelił 3 gole. W lidze cypryjskiej strzelił ich 14 i znacznie przyczynił się do wywalczenia przez ten klub mistrzostwa kraju. Pomimo dobrej skuteczności po sezonie zakończył piłkarską karierę w wieku 32 lat.
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W 1988 roku Obiku był członkiem reprezentacji Nigerii na Puchar Narodów Afryki 1988. Zagrał tam tylko w 1 meczu, zremisowanym 1:1 z Kamerunem. Nigeria dotarła do finału, gdzie ponownie spotkała się z Kamerunem i tym razem przegrała 0:1. W tym samym roku Michael został powołany do kadry olimpijskiej na Olimpiadę w Seulu. Nigeria wypadła słabo nie zdobywając żadnego punktu, a Obiku wystąpił tylko przez 12 minut. W 1989 roku był podstawowym zawodnikiem kadry prowadzonej przez Paula Hamiltona, jednak po jego zwolnieniu Obiku wypadł z kadry na dłużej.
W 1993 roku Obiku powrócił do reprezentacji, tym razem prowadzonej przez Clemensa Westerhofa. Wystąpił w przegranym 0:1 meczu z Etiopią rozegranym w ramach kwalifikacji do Pucharu Narodów Afryki. Nie miał jednak większych szans na grę na skutek dużej ilości napastników w kadrze: Samsona Siasii, Rashidiego Yekiniego czy Daniela Amokachi.
[edytuj] Kariera trenerska
Po paru latach od zakończenia kariery piłkarskiej Obiku osiadł w Holandii na stałe i został trenerem piłkarskim. Najpierw szkolił juniorów w szkółce piłkarskiej Feyenoordu, a następnie został trenerem amatorskiego zespołu Alexandria '66. Pod koniec 2006 roku trenował bez sukcesów klub HSV Hoek.
[edytuj] Sukcesy
- Mistrzostwo Holandii: 1993 z Feyenoordem
- Puchar Holandii: 1994, 1995, 1996 z Feyenoordem
- Mistrzostwo Cypru: 2000 z Anorthosisem
- Wicemistrzostwo Afryki: 1988
