Mitawa

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Współrzędne: 56°39'00" N 023°42'00" E

Jelgava

Herb Jelgavy

Państwo

Łotwa

Obwód

Jelgavas rajons

Powierzchnia

60 km²

Położenie

56°39' N
23°42' E

Wysokość

13 m n.p.m.

Ludność (2005)
• liczba ludności
• gęstość

66 136
1102 os./km²

Położenie na mapie

Strona internetowa miasta

Mitawa (łot. Jelgava, niem. Mitau, ros. Митава, lit. Mintauja), miasto na Łotwie, w środkowej części kraju, ok. 45 km na południowy - zachód od Rygi, przy ujściu rzeki Drykszny do Lentla-uppe (dawniej Aa), siedziba władz okręgu Jelgavas, miasto wydzielone. Miasto jest zaprzyjaźnione z Białymstokiem.

[edytuj] Historia

Na terenie obecnej Jelgavy w X wieku powstała osada Liwów. W XIII wieku, Zakon Kawalerów Mieczowych, pod wodzą wielkiego mistrza Konrada von Mandera rozpoczął budowę w tym miejscu zamku, nazwanego Mitau. Mitau był zamkiem granicznym, z którego rycerze zakonu często organizowali wyprawy przeciwko Liwom i Semigalom aż do 1290 roku. Później znaczenie zamku jeszcze wzrosło, po rozwoju na południu państwa litewskiego. Litwinom udało się splądrować Mitawę w 1345 roku.

Pałac w Jelgavie

Po rozpadzie zakonu w 1561 roku Mitawa przypadła w udziale Księstwu Kurlandii i Semigalii. W 1573 otrzymała ona prawa miejskie. Od 1596, po podziale księstwa, Mitawa stała się stolicą Semigalii, rezydencją księcia Fryderyka Kettlera. W 1617 ponownie została stolicą zjednoczonego księstwa Kurlandii i Semigalii podległego Rzeczypospolitej. Pomimo wielu wojen polsko - szwedzkich Mitawa dalej rozwijała się w kierunku miasta handlowego i przemysłowego. Widać było jednak w Mitawie duże wpływy rosyjskie, dużo wcześniej niż w innych miastach Kurlandii i Semigalii. Z Mitawy pochodziła m.in. księżniczka Anna Iwanowna, późniejsza caryca Rosji Anna I. W 2. połowie XVIII wieku przedostatni książę Kurlandii Ernest Jan Biron wspierał kulturalny rozwój Mitawy. Zburzył on stary zamek i postawił na jego miejscu okazały pałac. Książę Biron otworzył również pierwszą w mieście publiczną bibiliotekę i założył Jeglavską Akademię Piotra (Academia Petrina), uniwersystet i duchowe centrum kraju. Po wybuchu Wielkiej Rewolucji Francuskiej w 1789 roku mieszkańcy Mitawy zaczęli domagać się większych praw. Później jednak miasto zostało zajęte przez Rosjan w wyniku III rozbioru Polski w 1795 roku. W okresie wojen napoleońskich miasto było okupowane przez Prusy i zostało częściowo zniszczone. W XIX wieku Mitawa rozwinęła się z powodu doprowadzenia tutaj kolei w 1868 roku. Rozwój miasta zachęcił Łotyszy (mieszkańców wsi) do osiedlania się w mieście. W 1914 Mitawa liczyła 45 000 mieszkańców. Miasto zostało wyniszczone przez niemiecką okupację podczas I wojny światowej, a po wojnie było areną walk niemieckich, rosyjskich i łotewskich oddziałów paramilitarnych. Po zwycięstwie tych ostatnich Jelgava stała się jednym z ważniejszych miast w nowo powstałym państwie łotewskim. W 1940, po aneksji kraju przez Związek Radziecki, wielu mieszkańców Jeglavy, głównie Niemców, wyemigrowało z miasta. Później Jeglavę okupowali Niemcy, a od 1944 sowieci. Podczas II wojny światowej zniszczeniu uległo prawie 90% budynków w mieście. W czasach kolejnej okupacji sowieckiej nastąpiła odbudowa miasta. Obecnie Jelgava jest jednym z ważniejszych miast w kraju, centrum turystycznym i edukacyjnym. W okresie sowieckim rozwinął się tutaj również przemysł, w tym samochodowy.

[edytuj] Turystyka

Mitawa jest częstym miejscem odwiedzin turystów ze względu na zabytki. Głównym z nich jest klasycystyczny pałac, jeden z najcenniejszych zabytków na Łotwie. Innymi miejscami wartymi zobaczenia są barokowy kościół św. Anny i wieża zniszczonego kościoła św. Trójcy. Ciekawymi budowlami są neoklasycystyczne gmachy Villa Medema i Academia Petrina, w której znajduje się muzeum historii i sztuki im. G. Eliasa.