Mroczków

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Mroczków
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	skarżyski
Gmina	Bliżyn
Położenie	51° 08' 12'' N 20° 42' 16'' E
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności	630
Strefa numeracyjna (do 2005)	41
Tablice rejestracyjne	TSK
Położenie na mapie Polski Mroczków

Mroczków – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie skarżyskim, w gminie Bliżyn.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

[edytuj] Położenie

Mroczków leży na zachód od Bliżyna, na drodze krajowej nr 42 (Kluczbork-Starachowice). Nieopodal Mroczkowa znajduje się przystanek kolejowy Sołtyków na czynnej trasie Skarżysko-Kamienna - Końskie.

Przez wieś przechodzi czarny szlak turystyczny z Sołtykowa do Bliżyna.

[edytuj] Historia

W czasach I Rzeczypospolitej we wsi istniała dymarka przetapiająca rudy okolicznych lasów (z kopalń Bendocin, Łaski, Mroczków). W 1778 r. na polecenie właściciela, księcia Michała Radziwiłła została ona przebudowana na wielki piec o jednej formie. W 1828 r. wieś przeszła na własność rządu, który w 1829 sfinansował odrestaurowanie pieca. W 1836 r. zakład hutniczy został doszczętnie strawiony przez pożar, odbudowano go nakładem Banku Polskiego (wprowadzono wówczas nowocześniejsze rozwiązania techniczne takie, jak poruszanie miechem cylindrowym oraz maszyna parowa o mocy 12 KM ). W 1876 r. dołączono drugi miech oraz zastosowano aparat do ogrzewania powietrza. Jeszcze ok. 1880 r. przetapiano w Mroczkowie od 80 000 do 100 000 pudów rud rocznie ^[1].

W latach 1876-1884 miejscowymi Zakładami Hutniczymi kierował Witold Zglenicki, późniejszy ojciec nafty bakijskiej, Polski Nobel.

Ok. 1800 r. wieś liczyła 21 domów, 40 mężczyzn i 10 koni ^[2], w 1880 r. - 47 domów i 249 mieszkańców (344 morgi ziemi włościańskiej, 58 morg ziemi rządowej) ^[1].

[edytuj] Zabytki

Kościół pod wezwaniem św. Rocha - modrzewiowa świątynia wybudowana ok. 1820 r., prawdopodobnie w podzięce za przeminięcie trwającej od początku XIX w. epidemii cholery. W późniejszym czasie rozszerzono ją o nawę wejściową oraz wybudowano obok niej kaplicę św. Tadeusza. Świątynia funkcjonowała jako kościół parafialny aż do 1990 r., obecnie są w niej prowadzone tylko nabożeństwa ^[3].

[edytuj] Zobacz też

Mroczków Duży, Mroczków Gościnny

[edytuj] Bibliografia

↑ ^1,0 ^1,1 Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, "Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich", Warszawa 1880, Tom 6, str. 763
↑ Skarżyskie zeszyty Ligi Ochrony Przyrody, zeszyt 9, Skarżysko-Kamienna 2005, Krajobraz kulturowy obszaru obecnego powiatu skarżyskiego na przełomie XVIII/XIX w., na podstawie mapy Zachodniej Galicji A. Meyera von Heldensfelda z lat 1801-1804
↑ Zgodnie z informacjami zawartymi w Skarżyskim Portalu Informacyjnym