Nasrallah Piotr Sfeir
Z Wikipedii
Nasrallah Piotr (Boutros) Sfeir (ur. 1920) - duchowny katolicki kościoła maronickiego, od 1986 76. patriarcha tego kościoła - "maronicki patriarcha Antiochii i całego Wschodu". Od 1994 kardynał.
Nasrallah Piotr Sfeir urodził się 15 maja 1920 w maronickiej wiosce Reyfoun koło miasta Kesrouan w Libanie. Uczęszczał do szkół prowadzonych przez kościół maronicki w Harharaya i w Ghazir. Ukończył studia filozoficzne i teologiczne (1944-1950) na bejruckim Uniwersytecie Świętego Józefa. 7 maja 1950 otrzymał święcenia kapłańskie. W latach 1951-1955 był proboszczem rodzinnej parafii w Reyfoun, pełniąc jednocześnie obowiązki sekretarza maronickiego biskupa Damaszku. W 1956 został sekretarzem kurii patriarchalnej w Bkerke i wykładowcą arabskiej literatury i filozofii w kolegium ojców marianów w Jounieh.
19 czerwca 1961 został wybrany, a 4 dni później - zatwierdzony przez papieża Jana XXIII jako tytularny maronicki biskup Tarsu. Sakrę biskupią otrzymał 16 lipca 1961. Pozostając sekretarzem patriarchatu, w latach 1974-1975 był również wikariuszem ówczesnego arcybiskupa Sydonu Antoniego Piotra Khoraiche. Od 1975 był przewodniczącym rady wykonawczej Konferencji Katolickich Patriarchów i Biskupów Libanu, a od 1977 z ramienia tej organizacji uczestniczył w pracach libańskiego Caritas. W 1980 został członkiem komisji do spraw rewizji prawa kanonicznego kościołów wschodnich. W tym samym roku został duchownym zarządcą zakonu maltańskiego.
19 kwietnia 1986 Nasrallah Sfeir został wybrany, a 27 kwietnia - intronizowany na patriarchę kościoła maronickiego. 7 maja tego samego roku Jan Paweł II potwierdził komunię z nowo wybranym patriarchą. Jako patriarcha Nasrallah Sfeir wyświęcił ponad 30 biskupów, erygował wiele nowych diecezji oraz promulgował nowy maronicki mszał i lekcjonarz (1992). Patriarcha dba o materialną bazę kościoła maronickiego i jego instytucji. Odbył również kilkanaście podróży zagranicznych. Podczas swych podróży do USA w marcu 2001 i 16 marca 2005 patriarcha spotykał się z prezydentem Jerzym Bushem.
26 listopada 1994 papież Jan Paweł II mianował patriarchę kardynałem-biskupem. Nasrallah Sfeir jest trzecim maronickim kardynałem.
Obecnie Nasrallah Sfeir przewodniczy Konferencji Katolickich Patriarchów i Biskupów Libanu, jest również członkiem Kongregacji Kościołów Wschodnich i Zgromadzenia Katolickich Patriarchów Wschodu. W latach 1986-1994 brał udział w trzech zebraniach synodu biskupów w Rzymie. W 1995 przewodniczył specjalnemu zebraniu synodu biskupów dotyczącemu sytuacji w Libanie.
Patriarcha włada arabskim, aramejskim, francuskim, łaciną i angielskim. Do jego publikacji należą "O źródłach Ewangelii" (1975), "Zaginione oblicza" (1984), "Niedzielne kazania: refleksje duchowe i obrona narodu" (1986), "Czternaście wielkopostnych listów pasterskich" (1986). Patriarcha przełożył również na arabski wiele dokumentów kościoła katolickiego, w tym encykliki Redemptor Hominis, Divis in Misericordia i Salvici Doloris.
Patriarcha, który jest nie tylko zwierzchnikiem kościoła maronickiego, lecz również duchowym i politycznym przywódcą maronitów, jest zaangażowany w życie publiczne Libanu. W publicznych wypowiedziach, zwłaszcza ostatnio (marzec 2005), nawołuje do wycofania wojsk syryjskich z Libanu i do przeniesienia wewnątrzlibańskich rozgrywek politycznych ze sfery militarnej do parlamentarnej. Odegrał istotną rolę w przyjęciu porozumienia z Taif (1989), kończącego wojnę domową ustępstwami chrześcijan na rzecz muzułmanów. Swymi działaniami zdobył sobie uznanie również muzułmańskich mieszkańców Libanu.
| Poprzednik Antoni Khoraish z Ain Ibl |
 |
Maronicki patriarcha Antiochii od 1986 |
|
Następca — |
