Nat Niles
Z Wikipedii
Nathaniel William Niles, amerykański tenisista i łyżwiarz figurowy.
Zdobywał tytuły mistrza USA w tenisowych rozgrywkach międzyuczelnianych (ukończył Harvard) - w 1907 w deblu (z Alfredem S. Dabneyem) i w 1908 w singlu (w 1907 był w singlu wicemistrzem). Występował nieprzerwanie przez 23 lata w mistrzostwach USA (1904-1926); dotarł do finału singla w 1917, w którym uległ Lindleyowi Murrayowi 7:5, 6:8, 3:6, 3:6. Wraz z Edith Rotch wygrał mistrzostwa USA (późniejsze US Open) w konkurencji miksta (1908). W latach 1908-1921 (z przerwami) figurował w czołowej dziesiątce rankingu amerykańskiego (łącznie jedenaście razy, najwyżej w 1909 - nr 4).
Odnosił także sukcesy jako łyżwiarz figurowy; był wielokrotnym mistrzem USA w konkurencji solistów oraz w parach (z Theresą Weld). Reprezentował USA na trzech igrzyskach olimpijskich - w Antwerpii 1920 (łyżwiarstwo rozgrywano na igrzyskach letnich) był 6. wśród solistów i 4. w parach (z Weld), w Chamonix 1924 w obu konkurencjach zakończył rywalizację na 6. miejscu, a w St. Moritz 1928 był 15. solistą i zajął 9. miejsce w parze z Weld. W 1978 został wpisany do Hall of Fame amerykańskiego łyżwiarstwa figurowego.
