Ostróżeczka polna
Z Wikipedii
Ostróżeczka polna | |
![]() |
|
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Podgromada | Magnoliophytina |
Klasa | Ranunculopsida |
Podklasa | jaskrowe |
Nadrząd | Ranunculanae |
Rząd | jaskrowce |
Rodzina | jaskrowate |
Podrodzina | pełnikowe |
Plemię | Delphinieae |
Rodzaj | ostróżeczka |
Gatunek | Ostróżeczka polna |
Nazwa systematyczna | |
Consolida regalis S.F. Gray |
Ostróżeczka polna (Consolida regalis) - gatunek rośliny jednorocznej (czasami dwuletniej), należący do rodziny jaskrowatych. Występuje w stanie dzikim w środkowej Europie. W Polsce pospolita na całym niżu. W polskiej florze jest archeofitem i ergazjofigofitem.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Wzniesiona i rozgałęziająca się o wysokości do 70 cm.
- Liście
- Potrójnie trójsieczne, podzielone na równowąskie łatki.
- Kwiaty
- Niebieskie lub różowoniebieskie kwiaty w luźnych gronach, z ostrogą skierowaną ku tyłowi, lekko zagiętą do przodu. Przysadki kwiatowe dużo krótsze od szypułek. Kwitnie od maja do sierpnia. Przedprątne kwiaty zapylane są przez błonkówki.
- Owoc
- Spłaszczony mieszek.
- Korzeń
- Wrasta w ziemię do głębokości 50 cm, dzięki czemu roślina może przetrzymać długie okresy suszy
- Biotop
- Brzegi dróg, wysypiska, suche ugory oraz w zbożach jako chwast segetalny. Roślina wapieniolubna i wskaźnikowa gleb ilastych. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu Centaureatlia cyanii i zespołu Consolido-Brometum.
- Roślina słabo trująca
- Może powodować podrażnienia skóry.
[edytuj] Zastosowanie
- roślina lecznicza. Ziele (Herba Consolidae) zawiera alkaloidy i saponiny. W weterynarii oraz w medycynie ludowej stosowano go do zwalczania pasożytów zewnętrznych.
[edytuj] Ochrona
Obecnie roślina silnie przetrzebiona przez herbicydy stosowane do ochrony upraw rolnych przed chwastami. Aby uchronić ją przed całkowitym wyginięciem tworzone są specjalne ogródki chwastów.
[edytuj] Ciekawostki
- Kwiatów używano do barwienia sukna na zielono ( a po zmieszaniu z ałunem na niebiesko.
[edytuj] Źródła
- 1.Macků Jan, Krejča Jindřich. Atlas roślin leczniczych. Zakł. Nar. im. Ossolińskich, 1989. ISBN 83-04-03281-3
- 2.Matuszkiewicz W. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. PWN, Warszawa, 2001
- 3.Rostafiński Józef, Seidl Olga. Przewodnik do oznaczania roślin. PWRiL, Warszawa, 1973.
- 4.Szafer Władysław, Kulczyński Stanisław, Pawłowski Bogumił. Rośliny polskie. PWN, Warszawa, 1953.