Płungiany
Z Wikipedii
Współrzędne: 55°54'00" N 021°51'00" E
| Pługiniany | |||
|
|||
| Państwo |  Litwa |
||
| Obwód | telszycki | ||
| Burmistrz | Gintaras Domarkas | ||
| Powierzchnia | 11,8 km² | ||
| Położenie | 55°54' N 21°51' E |
||
| Ludność (2005) • liczba ludności • gęstość |
23 246 1973 os./km² |
||
| Nr kierunkowy | 448 | ||
| Kod pocztowy | LT-90123 | ||
Położenie na mapie |
|||
| Strona internetowa miasta | |||
Pługiniany (lit. Plungė wymowa *) - niewielkie miasto na północy Litwy.
[edytuj] Historia
Przed XVI w. miejscowe dobra należały do wygasłego rodu Gasztołdów. W XVI w. przeszły do skarbu wielkoksiążęcego i stały się siedzibą starostwa. Będąc królewszczyzną zostały nadane przez sej w 1773-75 r. nadane biskupowi wileńskiemu Massalskiemu. Następnie w rękach Potockich. Zlicytowane w 1806 r. kupił faworyt carycy Płaton Zubow. Od nich kupił dobra w 1873 r. Michał Ogiński z Retowa - w ich władaniu były do roku 1921. Nastąpiła parcelacja majątku przejętego przez państwo litewskie.
- Pałac neorenesansowy zbudował w roku 1879 Michał Ogiński, odrestaurowany w 1956 r. Posiada bogatą dekorację elewacji. Częściowo ocalał wystrój wnętrz. Po 1921 r. w budynku mieściła się szkoła rolnicza. W 1934 umieszczono w nim koszary litewskiego pułku artylerii. Po II wojnie światowej technikum budowlane. Od 1994 r. siedziba Muzeum Sztuki Żmudzkiej.
- Zabudowania dworskie - stajnie, oficyny - w jednej z nich była szkoła muzyczna założona przez Ogińskiego w której uczył się Mikalojus Konstantinas Ciurlonis.
- Park krajobrazowy o pow. 58 ha otacza zespół pałacowy. Park założono w XVIII w. i przekomponowano w XIX w. - teraz jako park miejski. W parku system wodny i oranżeria (kopia Palazzo Vechio we Florencji).
Obecnie w budynku oranżerii laboratorium naukowe. Cenny drzewostan w tym kilkusetletni Dąb Perkuna.
