Pałac Szustra
Z Wikipedii
Pałac Szustra (Pałacyk Szustra, Pałacyk Lubomirskich) mieści się przy ul. Puławskiej 55/57 w Warszawie.
W latach 1772-1775 Efraim Szreger na miejscu zniszczonego dworu kupca Burbacha wzniósł klasycystyczny pałacyk dla marszałkowej księżnej Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej. Założenia ogrodowe opracował Szymon Bogumił Zug. Posiadłość nosiła nazwę Mon coteau (z franc. "moje wzgórze"). Zabudowania gospodarcze i ogród nie zachowały się do dziś, ocalała jedynie wieża z gołębnikiem i glorietta flamandzka (domek mauretański).
W 1776 Zug przebudował wschodnią elewację tego budynku, a w 1845 zmian architektonicznych w stylu neogotyckim dokonał Henryk Marconi. Kolejna przebudowa, tym razem neorenesansowa, nastąpiła w 1852 dzięki Adamowi Idźkowskiemu. W ogrodzie pojawiły się domki letniskowe. Odbudowę powojenną wykonano w latach 1962-1965.
Tadeusz Maciej Szuster, będący ostatnim spadkobiercą, zmarł w 1973. Obecnie w pałacyku mieści się siedziba Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego im. Stanisława Moniuszki.
 strona zachodnia |
 strona północna |
 strona wschodnia |
 strona południowa |
[edytuj] Linki zewnętrzne
 |
Portal:Warszawa  Wikiprojekt:Warszawa Kategoria:Warszawa |
 |
