Palladianizm
Z Wikipedii
| Historia architektury: |
| < Architektura renesansowa |
| Architektura barokowa |
| Czas trwania: XVI - XVIII w. Zasięg: Europa, Ameryka |
| ... w Anglii ... we Flandrii ... we Francji ... w Hiszpanii ... w Holandii ... w Niemczech ... w Polsce ... w Portugalii ... w Rosji ... na Ukrainie ... we Włoszech ... w Skandynawii ... w Europie Środkowo-Wschodniej ... w Ameryce Łacińskiej |
| Palladianizm • Rokoko |
| Architektura klasycystyczna > |
Palladianizm – styl w architekturze zapoczątkowany przez Andrea Palladio. Budowle wzniesione przez tego architekta i jego naśladowców cechuje konsekwentność układów konstrukcyjnych, umiarkowanie w dekoracji, stosowanie wielkiego porządku obejmującego całą wysokość budynku. Palladio był zwolennikiem funkcjonalności, klasycznego monumentalizmu. Jego dzieła nawiązują do porządków antycznych. W latach późniejszych palladianizm rozwinął się w krajach protestanckich, zwłaszcza w Holandii i Anglii był postrzegany jako styl przeciwstawny barokowi, uznawanemu za styl papiestwa.
Palladiański typ założenia pałacowego był bardzo popularny w Polsce pod koniec XVIII wieku i uważany jest za charakterystyczny dla architektury klasycyzmu polskiego, szczególnie częsty na Kresach Wschodnich I Rzeczypospolitej. Do popularności rezydencji typu palladiańskiego przyczyniły się zarówno względy reprezentacyjne i funkcjonalność rozwiązań.
[edytuj] Zobacz też
