Architektura

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Architektura jest sztuką organizowania przestrzeni, obejmującą dziedziny techniki, a jednocześnie m.in. sztuki i filozofii, która zajmuje się transformacją przestrzeni, jaką zamieszkujemy, na miarę naszych osiągnięć, aspiracji i nadziei.

Wg. potocznego rozumienia termin architektura jest objaśniany jako sztuka projektowania i kształtowania budowli.^[1] Jest to związane z pochodzeniem słowa architektura:(łac.)architectura, zapożyczone przez Rzymian z greckiego architekton - budowniczy.

[edytuj] Dzieło architektury

Obiekt, dzieło architektury, powinien odpowiadać zamierzonej funkcji, celowości technicznej, wymaganiom ekonomicznym i estetycznym, a przede wszystkim, dążeniom i oczekiwaniom użytkowników jego przestrzeni.
Realizacja obiektów architektonicznych wymaga korzystania z osiągnięć innych dyscyplin, m.in. sztuki, filozofii, inżynierii, techniki, budownictwa, statyki, socjologii, psychologii, urbanistyki, nauk ekonomicznych. W ciągu wieków zmieniały się zarówno zakres obowiązków i koniecznej wiedzy architekta, jak i samo pojmowanie architektury.

[edytuj] Różne definicje architektury

Według Witruwiusza (O architekturze ksiąg dziesięć) architektura polega na zachowaniu trzech zasad: trwałości (Firmitas), użyteczności (Utilitas) i piękna (Venustas).
Według Le Corbusiera (Vers une architecture"). (...) Sześcian, stożek, kula, walec czy ostrosłup to wielkie formy podstawowe, które ujawniają się w świetle; ich obraz jest dla nas jasny i łatwy do zrozumienia, jednoznaczny. Dlatego są to piękne, najpiękniejsze kształty.
Według Egona Eiermanna (Grosse Architekten): Architektura nie ma nic wspólnego ze sztuką, stanowi czysty proces rozumowania. Architektura powstaje dziś wedle uwarunkowań ekonomicznych, konstrukcyjnych i funkcjonalnych.