Pastor
Z Wikipedii
Pastor - w kościołach protestanckich to duchowny, który pełni obowiązki duszpasterskie w zborze. Mianowany jest bądź przez synod danego Kościoła, bądź jest powoływany przez kongregację wiernych, bądź przez Generalną Konferencję Kościoła.
W dawnej Polsce pastor był nazywany ministrem; por. "Słownik języka polskiego" S. B. Lindego: minister - minister słowa bożego, nazwisko pasterzów protestanckich.
Biblijne pochodzenie tytułu „pastor” było powodem uznania go na szerszą skalę wśród różnych protestantów, których wiąże zasada Sola scriptura. Tytuł ten został wymieniony w Liście do Efezjan Apostoła Pawła, co dało protestantom dowód na używanie tego tytułu w Kościele prachrześcijańskim.
- „11I On ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a innych pasterzami (gr. ποιμενας; łac. pastōr) i nauczycielami".
- List do Efezjan 4:11, Biblia Warszawska.
Z czasem używanie tytułu pastor w odniesieniu do protestanckiego duchownego stało się tradycją, zaś w wielu językach funkcjonuje zwrot grzecznościowy: Wielebny Pastorze.
Zwyczajowym strojem urzędowym pastorów, szczególnie w kościołach ewangelickich, jest czarna toga z białymi befkami. Jednak w większości kościołów tak zwanej drugiej reformacji pastorzy noszą "świeckie" garnitury i krawaty.
