Paul Bremer
Z Wikipedii
Paul Bremer (ur. 1942) - były amerykański administrator cywilny Iraku.
Paul Bremer, dyplomata i doradca Kongresu USA ds. walki z terroryzmem, jest człowiekiem, któremu prezydent George W. Bush powierzył poprowadzenie Iraku ku bezpiecznej i demokratycznej przyszłości. Prezydenckim wysłannikiem do Iraku został 6 maja 2003. Swą misję zakończył 28 czerwca 2004, gdy Irak oficjalnie odzyskał suwerenność i Tymczasowe Władze Koalicyjne przestały istnieć. Odleciał z Bagdadu do USA dwie godziny po przekazaniu władzy tymczasowemu rządowi irackiemu.
Jako szef tymczasowej koalicyjnej administracji cywilnej był odpowiedzialny za wszystkie polityczne i gospodarcze aspekty odbudowy Iraku. Zastąpił na tym stanowisku generała w stanie spoczynku Jaya Garnera. Choć jest człowiekiem Departamentu Stanu, podlegał bezpośrednio szefowi Pentagonu Donaldowi Rumsfeldowi.
P. Bremer jest absolwentem Yale, Harvardu i prestiżowego paryskiego Instytutu Nauk Politycznych. W Departamencie Stanu USA przepracował 23 lata. Dosłużył się tam wysokich stanowisk i był najbliższym współpracownikiem sześciu sekretarzy stanu.
Pracował też za granicą w różnych częściach świata (m.in. był ambasadorem w Holandii), ale nigdy na Bliskim Wschodzie. Za prezydentury Ronalda Reagana został specjalnym wysłannikiem ds. zwalczania terroryzmu.
Jego koledzy z amerykańskiej dyplomacji mówią, że zawsze stawia na swoim, jest stanowczy, bywa surowy. Prezydent Bush powiedział o nim: Ma ogromne doświadczenie i wie, jak sobie radzić z kłopotami.
W 1989 roku na dziesięć lat odszedł ze służby publicznej, najpierw pomagając Henry'emu Kissingerowi w prowadzeniu interesów, a potem rozwijając inną firmę. Wrócił do wielkiej polityki w 1999 roku, kiedy zasiadł jako przewodniczący w Narodowej Komisji ds. Terroryzmu. W 2000 roku był jednym z autorów dużego raportu o tym, jak USA zwalczają terroryzm.
W oficjalnej biografii na stronie tymczasowej amerykańskiej administracji w Iraku napisano o nim, że jest: jednym z czołowych ekspertów na świecie do spraw zarządzania kryzysami, terroryzmu i bezpieczeństwa.
Do Iraku przybył z opinią spokojnego i skutecznego dyplomaty, który w przyszłości może zostać sekretarzem stanu USA. Jednak w Bagdadzie w maju 2003 przyłożył rękę do jednej z najbardziej kontrowersyjnych decyzji, jakie podjęto po zakończeniu inwazji - o rozwiązaniu armii irackiej. Posunięcie to doprowadziło do powstania wielotysięcznej rzeszy mężczyzn bez pracy i przyczyniło się do rozpalenia ruchu partyzanckiego. Ponad to, skupił całość władzy w Iraku, opóźniając przejmowanie odpowiedzialności przez Irakijczyków i przyczyniając się do stopniowego uznawania Amerykanów za okupantów a nie wyzwolicieli.
W czerwcu 2004 Bremer pomyślnie przeprowadził operację przekazania suwerenności irackiemu rządowi tymczasowemu i powrócił do USA. W październiku 2004, już jako osoba prywatna, powiedział w jednym z przemówień - według mediów amerykańskich - że Stany Zjednoczone rozmieściły w Iraku za mało wojska i zapłaciły wysoką cenę za to, iż nie ukróciły plagi grabieży w okresie tuż po zakończeniu inwazji.
Prezydent George W. Bush wręczył Bremerowi 14 grudnia 2004 Medal Wolności, najwyższe rządowe odznaczenie cywilne. Razem z Bremerem otrzymali je były dyrektor CIA George Tenet i emerytowany generał Tommy Franks, który dowodził wojskami USA w wojnie afgańskiej i irackiej.
Zobacz też: okupacja Iraku (2003-2004), II wojna nad Zatoką Perską, II wojna w Zatoce Perskiej
