Ping Yuan
Z Wikipedii
Ping Yuan - to chiński pancernik obrony wybrzeża z końca XIX wieku (spotyka się też pisownię "Ping Yuen" lub "Ping-yuan"). Służył następnie pod banderą Japonii jako "Heien".
Zbudowany w Chinach, w stoczni w Fuzhou według niemieckiego projektu. Stępkę położono w roku 1883, kadłub wodowano w czerwcu 1888, wszedł do służby w marynarce chińskiej w kwietniu 1889 (inne dane: 1890). Był to jedyny okręt tego typu. Z uwagi na niską prędkość, miał niewielką wartość bojową. Z racji umiarkowanej wielkości, określany jest też jako kanonierka pancerna.
[edytuj] Służba
"Ping Yuan" wchodził w skład najsilniejszej chińskiej Floty Peiyang. Brał udział w wojnie japońsko-chińskiej. W czerwcu 1894 osłaniał desant chińskich wojsk w zatoce Asan. 16 i 17 września 1894 osłaniał wysadzenie wojsk u ujscia Jalu, co doprowadziło do bitwy u ujścia Jalu z japońskimi okrętami. Podczas bitwy, "Ping Yuan" wraz z kanonierką "Kuang Ping" i dwoma torpedowcami, nie zostały początkowo włączone do głównego zespołu adm. Tinga, po południu jednak dopłynęły na pole bitwy. Według T. Gelewskiego1, "Ping Yuan" wziął aktywny udział w walce i został poważnie uszkodzony przez japońskie krążowniki pancernopokładowe 1. Lotnej Eskadry, głównie "Yoshino", które spowodowały liczne pożary, a nawet według niektórych wersji miał zatonąć, lecz inne publikacje tego nie potwierdzają, a niewątpliwie okręt później został zdobyty w Wei-hai-wei.
"Ping Yuan" został zdobyty przez Japończyków 17 lutego 1895 w bazie Wei-hai-wei, po czym po remoncie wcielony już 16 marca 1895 do służby japońskiej pod nazwą "Heien". W 1898 zaklasyfikowano go jako kanonierkę I klasy. Zamieniono jego artylerię średnią (2 działa 150 mm i 8 działek 47 mm) na typową: 2 działa 152 mm i 8 dział 76 mm. Podczas wojny rosyjsko-japońskiej w 1904, brał udział w blokadzie i ostrzale bazy Port Artur. 18 września 1904 zatonął na rosyjskiej minie w okolicy Port Artur, zginęło 198 członków załogi (na pozycji 38°57'N 120°56'Е).
Dane techniczne:
- wyporność: normalna 2 150 ton (maks. 2 640 t)
- wymiary: długość maks. / długość na linii wodnej / szerokość / zanurzenie: 70,2(?) / 60,95 / 12,2 / 4,2 m
- siłownia: maszyny parowe, 6 kotłów cylindrycznych, moc: 2400 KM, 2 śruby
- prędkość maksymalna: 10,5 węzła
- zapas paliwa: 350 t węgla
- zasięg: 3000 mM
- załoga: 202-250
- uzbrojenie:
- 1 działo kalibru 260 mm w wieży na dziobie (długość lufy L/25 - 25 kalibrów)
- 2 działa kalibru 150 mm L/35 w stanowiskach na burtach
- 8 dział 47 mm
- 4 wyrzutnie torped 457 mm (na dziobie, rufie i burtach)
- pancerz (typu compound)
- pas burtowy na linii wodnej: 203-127 mm (grubszy na śródokręciu)
- pokład pancerny: 51 mm
- barbeta artylerii głównej: 127 mm
- wieża artylerii głównej: 37 mm
- maski dział 150 mm: 37 mm
- stanowisko dowodzenia: 127 mm
[edytuj] Bibliografia
- 1 Tadeusz Maria Gelewski, "Jalu 1894", Warszawa 1995, ISBN 83-11-08384-3.
- 2 С. Сулига (S. Suliga): "Корабли Русско – Японской войны 1904-1905 гг. Часть 2. Японский флот" (Korabli Russko-Japonskoj wojny 1904-1905. Czast 2. Japonskij fłot.)
