Praptak

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Praptak

Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	praptaki
Rząd	Archaeopterygiformes
Rodzina	Archaeopterygidae
Rodzaj	Archaeopteryx
Gatunek	praptak
Nazwa systematyczna
Archaeopteryx lithographica
(Gmelin, 1789)

Praptak (Archaeopteryx lithographica) – kopalny gatunek ptaka. Żył przed 150 milionami lat. Gatunek znany jest z sześciu skamielin znalezionych w litograficznych (lithographica) łupkach jurajskich w okolicach miejscowości Solnhofen w Bawarii odkrywanych kolejno w latach 1855 (rozpoznany dopiero w 1970), 1860 (tylko pióro), 1861, 1876, 1951 (rozpoznany w 1970) 1955 oraz 1987 (przy czym ten szkielet bywa niekiedy opisywany jako przedstawiciel osobnego rodzaju - Wellnhoferia grandis). Pomimo licznych sporów na temat przynależności gatunku, jest on tradycyjnie zaliczany do gromady ptaków. Szkielety które niegdyś opisywano jako osobne gatunki z rodzaju Archaeopteryx (A. crassipes, A. macrura, A. oweni, A. recurva i A. siemensii) zalicza się obecnie do jednego gatunku A. lithographica. Jedynie szkielet znaleziony w 1987 uznaje się za oddzielny gatunek Archaeopteryx bavarica.

Przybliżone rozmiary: długość ok. 45 cm
masa ok. 300g

W budowie praptaka można spotkać zarówno cechy ptasie jak i gadzie:

Cechy gadzie	Cechy ptasie
dobrze ukształtowane, mocne, spiczaste zęby w obu szczękach	ciało pokryte piórami (obecne też u niektórych dinozaurów)
amficeliczne (tzn. dwuwklęsłe) kręgi	lotki zróżnicowane na pierwszo i drugorzędowe
bardzo długi ogon złożony z 20 ruchomych kręgów	obojczyki połączone w widełki
niezrośnięte kości śródręcza i trzech palców, zakończone pazurami (współcześnie pisklęta hoacyna mają dwa wolne, chwytne pazury)	kości łonowe wysmukłe i skierowane w tył
żebra bez wyrostków haczykowatych	obecność długiej kości skokowej
żebra brzuszne	kości pneumatyczne
nie zrośnięte piszczel i strzałkę
mózg o wydłużonych, prostych w budowie półkulach i niewielkim móżdżkiem