Prekambr

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Zasugerowano, aby ten artykuł zintegrować z artykułem Era prekambryjska.

Prekambr, jeden z eonów, tradycyjnie i niesystematycznie era prekambryjska – według nowszej terminologii geochronologicznej zwany kryptozoikiem, to najdłuższy etap istnienia Ziemi. Pierwsze ślady życia sprzed 3,8 mld lat. Czas dominacji bakterii i archeanów. Aż do końca brak makroskamieniałości szkieletowych, pod koniec prekambru ślady przekopywania osadów pozostawione przez nagie zwierzęta. Liczne budowle sinicowe - stromatolity. Pierwsze pewne eukarionty - od 2 mld lat temu. Około 700 mln lat temu - ogólnoświatowe zlodowacenie. Od około 650 mln lat - kosmopolityczna fauna z Ediacara o niejasnej przynależności systematycznej. Niektóre z form należały już do grup współczesnych - mięczaków, pierścienic, jamochłonów.

[edytuj] Podział

Prekambr dzieli się na 2 ery, 7 systemów i 8 pięter.

Prekambr

Proterozoik
- Neoproterozoik
  - - Ediakaran
    - Kriogen
    - Ton
- Mezoproterozoik
  - - Sten
    - Ektaz
    - Kalim
- Paleoproterozoik
  - - Stater
    - Orosir
    - Riak
    - Syder
Archaik
- Neoarchaik
- Mezoarchaik
- Paleoarchaik
- Eoarchaik (Hadej)

[edytuj] Życie

Organizmy z archaiku: archeany (archeobakterie) i bakterie (w tym sinice). Życie na Ziemi istnieje od 3,8 mld lat. W proterozoiku żyły prymitywne żyjątka: organizmy ediakarańskie i mięczaki?. Żyły wtedy także archeany i bakterie. Organizmy nie przekraczały dwóch metrów (Charnia), jednak ich wielkość zwykle wahała się od 5-25 centymetrów. W prekambrze było mało roślin, jednak żyły: akrytarchy, wiciowce i zielenice.