Proboszczewice
Z Wikipedii
| Proboszczewice | |
| Województwo | mazowieckie |
| Powiat | płoński |
| Gmina | Joniec |
| Sołtys | Stanisław Wierzchowski |
| Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności |
ok. 200 |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
23 |
| Kod pocztowy | 09-131 |
| Tablice rejestracyjne | WPN |
Proboszczewice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Joniec.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Nie zachowały się dokumenty mówiące o początkach miejscowości, jednak nazwa wskazuje na pewne związki z probostwem i parafią, na terenie której się znajdowała. Najprawdopodobniej chodzi tu o parafię, której siedziba była najpierw we Wrońskach, a następnie we Wronie.
W skład miejscowości i sołectwa wchodzą trzy osiedla noszące tradycyjne nazwy: Proboszczewice (Dwór), Proboszczewiczki i Gorzkówka. Nazwy te są świadectwem historii tych osiedli. Otóż, we wsi (Proboszczewice Dwór) istniał dwór szlachecki oraz folwark aż do 1945 r., kiedy to gospodarstwo zostało rozparcelowane w czasie reformy rolnej, a ziemia rozdana dawnym pracownikom folwarku. Przed 1880 r. istniał w Proboszczewicach młyn wodny nad rzeką Naruszewką. Najstarsze zabudowanie, które się zachowało do dziś, to dawna obora folwarczna, zbudowana w 1880 r. Reszta zabudowań nie przetrwała, gdyż zostały one rozebrane po 1945 r., a uzyskany z nich materiał budowlany posłużył do budowy wielu domów we wsi. Innym obiektem historycznym na terenie wsi jest przydrożna figurka Matki Bożej, zbudowana w 1915 r.
W Proboszczewiczkach i na tzw. Gorzkówce mieszkała dawniej zubożała szlachta, uprawiająca swe gospodarstwa oraz uwłaszczeni chłopi. Proboszczewiczki były prawdopodobnie wsią szlachecko-włościańską i nie były uzależnione od dworu w Proboszczewicach. Do dziś ich mieszkańcy podkreślają swoją odrębność w stosunku do tzw. Dworu (czyli osiedla dawnych pracowników folwarku) do którego odnoszą się z pewną dozą wyższości.
Gorzkówka zaś była osiedlem, gdzie mieszkali dospodarze, z którymi dziedzic swego czasu zamienił się na ziemię. Przejął ich gospodarstwa, a w zamian dał im część swojej posiadłości. Zmiana ta była dla nich tak "gorzka", że przetrwała w nazwie miejscowości.
