Rabarbar ogrodowy
Z Wikipedii
Rabarbar ogrodowy | |
![]() Rheum rhaponticum |
|
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Podklasa | goździkowe |
Rząd | rdestowce |
Rodzina | rdestowate |
Rodzaj | rabarbar |
Gatunek | rabarbar ogrodowy |
Nazwa systematyczna | |
Rheum rhaponticum | |
L. |
Rabarbar ogrodowy (Rheum rhaponticum L.) - bylina należąca do rodziny rdestowatych.
[edytuj] Charakterystyka
Rabarbar jest byliną kwitnącą w czerwcu i lipcu. Jej część podziemną stanowi grube, skrócone kłącze, zwane karpą. Z dolnej części karpy wyrastają częściowo zdrewniałe korzenie spichrzowe, w których gromadzone są zapasy pokarmowe. Młode rośliny wykształcają najpierw korzeń palowy, który z czasem tworzy korzeń spichrzowy. Z niego wyrastają włókniste korzenie które odrastają co roku na nowo. Z pąków znajdujących się na szczycie karpy wyrastają liście i pędy. Łodyga rabarbaru w pierwszych 2 latach jest silnie skrócona i rozgałęziona. Tworzy wraz z pączkami i korzeniami spichrzowymi tzw. karpę. Pęd kwiatostanowy, dochodzący do wysokości 2 m po wydaniu nasion zamiera. Liście rabarbaru mają długie i grube ogonki oraz duże blaszki liściowe. Barwa ogonków liściowych może być czerwona, różowa lub zielona.
Rabarbar zapada w stan spoczynku fizjologicznego, który trwa do grudnia. Rozmnaża się go przez podział karp. Pochodzi z Chin i Tybetu.
[edytuj] Zastosowanie
- jako warzywo uprawiane dla różowych jadalnych ogonków liściowych.
- służy jako dodatek do soków (np. z malinami), tudzież placków drożdżowych, rzadziej do drożdżówek. Może być również wykorzystywany do produkcji wina owocowego. Charakteryzuje się kwaskowatym smakiem. Zawiera dużo żelaza.
Rabarbar zawiera znaczącą ilość kwasu szczawiowego przez co usuwa z organizmu wapń i tworzy trudno rozpuszczalny szczawian wapnia, który może odkładać się jako kamienie nerkowe.