Rasul Gulijew
Z Wikipedii
Rasul Gulijew (az. Rəsul Quliyev, ur. 10 grudnia 1947 w Nachiczewanie) - polityk azerbejdżański.
[edytuj] Biografia
1970 - ukończył wydział petromechaniczny Instytutu Naftowego i Chemicznego w Baku (obecnie: Państwowa Azerbejdżańska Akademia Naftowa).
1971 - rozpoczął pracę w Bakińskiej Rafinerii.
1990 - został członkiem Rady Najwyższej Azerbejdżanu.
Po uzyskaniu przez Azerbejdżan niepodległości został deputowanym w Parlamencie Narodowym (az. Milli Məclisi) i wraz z opozycją walczył przeciwko reżimowi prezydenta Ajaza Mutalibowa.
1993 - objął stanowisko wiceprezesa Narodowego Przedsiębiorstwa Naftowego Republiki Azerbejdżańskiej (SOCAR), a następnie został wicepremierem Azerbejdżanu. Hajdar Alijew po objęciu władzy uczynił go przewodniczącym parlamentu.
1995 - został ponownie wybrany do Parlamentu i znów mu przewodził.
1996 - we wrześniu pogorszyły się jego stosunki z Alijewem. Odszedł ze stanowiska z powodów zdrowotnych i udał się do USA na leczenie, co skończyło się de facto wieloletnim azylem. W Ameryce oskarża Alijewa o korupcję, klanowość i bezprawie.
1997 - został pozbawiony immunitetu parlamentarnego, równocześnie wszczęto przeciwko niemu postępowanie karne w sprawie zdefraudowania 107 milionów dolarów w latach 1990-95, kiedy był dyrektorem Rafinerii Bakińskiej.
1998 - wybrano go na współprzewodniczącego Demokratycznej Partii Azerbejdżanu (założonej w 1992). Po jej podziale w 2000 Gulijew został jedynym liderem.
Pod koniec lat 90. odrzucił pomysł tworzenia bloku opozycyjnego, krytykując przy tym "Musawat" (az. Musavat, pol. Równość - najstarszy i największy ruch opozycyjny prowadzony obecnie przez Isę Gambarowa), jednak zmienił zdanie przed wyborami prezydenckimi w październiku 2003, kiedy to poparł kandydaturę Isy Gambarowa. Wiosną 2005 jego Partia Demokratyczna weszła do bloku "Azadlyg" (az. Azadlıq, pol. Wolność), obejmującego już "Musawat" oraz Partię Ludowego Frontu Azerbejdżanu (przewodzi jej Ali Kerimli).
[edytuj] Bibliografia
Gulijew wydał trzy książki, w których krytykuje elity władzy azerbejdżańskiej:
- "Ropa i polityka" (az. Neft və siyasət),
- "Ścieżka do demokracji" (az. Demokratiyaya doğru yol),
- "Cel naszych zmagań" (az. Mübarizəmizin məqsədi).