Rawa Ruska
Z Wikipedii
Współrzędne: 49°28'00" N 022°57'00" E
| Rawa Ruska | |||
|
|||
| Państwo |  Ukraina |
||
| Obwód | lwowski | ||
| Powierzchnia | 3,5 km² | ||
| Położenie | 49°28' N 22°57' E |
||
| Ludność (2001) • liczba ludności |
7700 |
||
| Podział miasta | {{{podział miasta}}} | ||
Położenie na mapie |
|||
Rawa Ruska (ukr. Рава-Руська) - miasto, rejon żółkiewski, obwód lwowski, Ukraina. Do 17 września 1939 powiat rawski, województwo lwowskie. Roztocze Południowe, nad rzeką Ratą (lewy dopływ Bugu). Leży na głównej drodze Warszawa-Lublin-Lwów, około 5 km od granicy z Polską i 60 km na północny – wschód od Lwowa.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Pierwsza wzmianka historyczna pochodzi z roku 1455. Miasto rozwinęło się na szlaku handlowym między Lublinem i Lwowem przy przeprawie przez Ratę (lewy dopływ Bugu). Stanowiła własność między innymi. Trzcińskich, Głogowskich i Jabłonowskich. Między 10 i 13 sierpnia 1698 miejsce zawarcia sojuszu wojskowego między Piotrem I Wielkim a Augustem II Mocnym, przeciwko Szwecji. W latach 1772-1918 w zaborze austriackim, pełniło rolę siedziby cyrkułu (siedziby powiatu).
Szybszy rozwój miasta zapewniło doprowadzenie do miasta w 1857 kolei z Jarosławia, w roku następnym przedłużonej do Sokala. W późniejszym rozwinął się regionalny węzeł kolejowy - wybudowano połączenie ze Lwowem przez Żółkiew, natomiast w latach 1915-1916 wybudowano połączenie kolejowe Rawa Ruska – Zawada – Rejowiec. Linia pełniła pierwotnie rolę strategiczną, ale w okresie międzywojennym stała się główną linią łączącą Warszawę ze Lwowem.
W okresie międzywojennym w granicach Polski, w województwie lwowskim, siedziba powiatu. W latach trzydziestych powstał pierwszy większy zakład przemysłowy - nasycalnia podkładów kolejowych na Smalisze. Działający do dziś zakład został zbudowany przez firmę belgijską. W mieście działała szkoła oficerska.
14 września 1939 miasto zajęły wojska niemieckie, pod koniec września w wyniku wcześniejszych ustaleń (Pakt Ribbentrop-Mołotow) znalazło się pod okupacją sowiecką. Wraz z całą Polską południowo - wschodnią jednostronnie włączone do Ukraińskiej SRS. W latach 1941-1944 pod okupacją niemiecką, podczas której wymordowana została żydowska ludność miasta. W mieście działał również obóz dla sowieckich jeńców, w którym zginęło około 24 tys. ludzi. Istniał również obóz karny dla francuskich i belgijskich uczestników ruchu oporu oraz jenców wojskowych. Z więzionych około 25 tys. osób ocalało 6 tys. pozostali przy życiu więźniowie utworzyli działające we Francji stowarzyszenie Ceux de Rawa Ruska — Union Nationale des Deportes. Układy międzynarodowe w 1945 (Jałta, Poczdam) przyznały siedem województw wschodniej Polski, w tym Roztocze Południowe Związkowi Radzieckiemu. Przesiedlenie znacznej części, pozostałej jeszcze w mieście, ludności polskiej. W latach 70 powstał wielki kompleks szkół w centrum miasta. Od 1991 wchodzi w skład niepodległej Ukrainy. W roku 1996 nastąpiło otwarcie kolejowego przejścia granicznego Hrebenne/Rawa Ruska, natomiast 8 lutego 1997 roku w Lubaczowie podpisano umowę o współpracy pomiędzy Lubaczowem a Rawą Ruską. Przedmiotem umowy jest współpraca w dziedzinie kultury, oświaty i sportu, ochrony środowiska, zdrowia i innych dziedzin. Przewidziano zacieśnienie związków pomiędzy organizacjami społecznymi i młodzieżowymi, a także współpracę gospodarczą.
[edytuj] Zabytki i obiekty
Kościół parafialny pw. św. Józefa Oblubieńca (zbudowany w latach 1700–1776, konsekrowany w 1841, po II wojnie światowej zamieniony na magazyn, przejęty przez franciszkanów, wyremontowany i ponownie poświęcony w 2000 roku), klasztor oo. reformatów (założony w 1725, zlokalizowany za miastem na wzniesieniu przy szosie zamojskiej. Kościół i klasztor zbudowany w 1737 roku, zapewne wg projektu P. Fontany, obecnie magazyn kołchozu), cerkiew unicka (zbudowana w XIX wieku). Pozostałe obiekty pochodzą głównie z XIX wieku, są to: klasztor ss. Dominikanek (obecnie szkoła), wieża strażacka, budynek Towarzystwa "Sokół" i inne. Niezachowanie zostały ratusz, zabudowa rynku i bożnica.
