Rejon pitkiarancki

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Rejon pitkiarancki ros. Питкярантский район
ośrodek administracyjny rejonu	Pitkiaranta
Powierzchnia	2.253 km².
Liczba ludności (1 stycznia 2005 r.)	23.181
gęstość zaludnienia	10,3 os./km²
Wchodzi w skład:
Państwo	Rosja
Podmiot Federacji Rosyjskiej	Republika Karelii

Strefa czasowa	2 rosyjska strefa czasowa, czas moskiewski, UTC +3:00

Podział administracyjny Karelii. Rejon pitkiarancki oznaczony numerem 13.
Czerwony punkt na terenie rejonu pokazuje lokalizację ośrodka administracyjnego

karelska tajga

karelskie skały

krajobraz jednej z wysp na jeziorze Onega

Rejon pitkiarancki (ros. Питкярантский район ) - rejon w północno-zachodniej Rosji, wchodzący w skład rosyjskiej Republiki Karelii.

[edytuj] Położenie

Rejon pitkiarancki leży na południu Karelii, nad jeziorem Ładoga.

[edytuj] Powierzchnia

Obszar rejonu, o charakterze równinnym, ma powierzchnię 2.253 km².; jego większość pokrywa tajga sosnowo - świerkowa, z domieszką brzozy i osiki oraz niewielkich ilości grabu i lipy. Na terenie tym znajdują się liczne niewielkie jeziora i małe rzeczki. Cżęść obszaru stanowią bagna i torfowiska.

[edytuj] Ludność

Rejon zamieszkany jest przez 23.181 osób (2005 r.), głównie Rosjan, a także przez rdzennych mieszkańców Karelii - Karelów. Kilkuprocentowy udział w populacji mają też dwie inne napływowe nacje: Ukraińcy i Białorusini.

W ostatnich latach populacja rejonu, tak jak populacja całej Karelii zmniejsza się w wyniku emigracji ludności do większych miast w Rosji w poszukiwaniu pracy oraz niskiego przyrostu naturalnego. Ponieważ wyjeżdżają głównie ludzie młodzi, średnia wieku mieszkańców rejonu jest wysoka, i wynosi ponad 40 lat dla kobiet i ok. 35 dla mężczyzn, przy czym na wsiach jest ona o ok. 5 lat wyższa niż w ośrodkach miejskich.

10.030 osób zamieszkuje na wsiach, stąd ludność miejska stanowi blisko 54% populacji.

Gęstość zaludnienia wynosi 10,3 os./km² i jest dwuipółkrotnie wyższa niż średnia karelska

[edytuj] Miasto i ośrodek administracyjny

Jedynym miastem na terenie rejonu piktiaranckiego jest skupiająca ponad połowę wszystkich mieszkańców rejonu Pitkiaranta, zamieszkana przez 13.151 osób (2005 r.). Stanowi ona ośrodek administracyjny tej jednostki podziału terytorialnego.

[edytuj] Gospodarka

Gospodarka rejonu, podobnie jak gospodarka całej Karelii po rozpadzie ZSRR pogrążona jest w kryzysie.

Podstawowymi źródłami utrzymania dla mieszkańców rejonu jest pozyskiwanie drewna dla potrzeb przemysłu, uprawa ziemi i hodowla, a także myślistwo i rybołówstwo. W Pitkiarancie znajduje się przemysł drzewny i celulozowo-papierniczy, a także drobny przemysł spożywczy oraz budowlany, bazujący na lokalnych złożach surowców. Także i w innych większych ośrodkach osadniczych znajduje się niewielki przemysł drzewny a oraz małe zakłady spożywcze (jak piekarnie czy masarnie), zatrudniające kilka-kilkanaście osób, produkujące na potrzeby rynku lokalnego.

Uprawa roli, mimo dość korzystnych warunków klimatycznych nie odgrywa większego znaczenia, uprawiane są w niewielkich ilościach, dla zaspokojenia lokalnych potrzeb jedynie ziemniaki, rośliny pastewne, niektóre warzywa oraz zboża: jęczmień, rzadziej żyto, także w niewielkich ilościach.

Na terenie rejonu prowadzona jest także hodowla bydła, świń oraz zwierząt futerkowych.

[edytuj] Bogactwa mineralne

czerwony gnejs granitowy

Na terenie rejonu, ok. 12 km. od Pitkiaranty od końca XIX eksploatowane są złoża unikalnych czerwonych granitów i gnejsów granitowych, zwanych złożami walaamskimi, używanych do wykańczania ekskluzywnych budynków w Sankt Petersburgu i w miastach Finlandii.

[edytuj] Klimat

Na terenie rejonu panuje klimat umiarkowany chłodny, przejściowy między morskim a kontynentalnym. Jest on w znacznym stopniu łagodzony bliskością dużych zbiorników wodnych (Morze Bałtyckie|Morza Bałtyckiego]] i jeziora Ładoga).

Średnia roczna temperatura powietrza wynosi ok. 3°. Średnia temperatura najchłodniejszego miesiąca - lutego wynosi -9°C - 10°C, zaś najcieplejszego - czerwca - ok. +17°C. Okres bez przymrozków wynosi ok. 130 - 150 dni.

W rejonie notuje się wysoki poziom opadów, głównie w postaci deszczu, których największe nasilenie ma miejsce w sierpniu.