RMS Lusitania

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Kartka pocztowa ze szkicem płynącej Lusitanii

Czterokominowy parowiec Cunard Line – Lusitania

RMS (ang. Royal Mail Steamer) Lusitania – parowiec transatlantycki, zbudowany w stoczni Wallsend w Newcastle i zwodowany 7 czerwca 1907. Wraz z bliźniaczą Mauretanią był to w swoim czasie największy, najszybszy i do momentu zbudowania Olympica i Titanica najbardziej luksusowy statek świata. Obie jednostki zostały zaprojektowane przy współpracy specjalistów z Admiralicji i cechowały się unikalnym napędem parowym oraz specjalnie zaprojektowaną konstrukcją kadłuba. Choć Mauretania była szybsza od Lusitanii, większym uznaniem pasażerów cieszyła się ta ostatnia, przede wszystkim ze względu na lepsze i bogatsze wyposażenie.

[edytuj] Zatonięcie Lusitanii

Lusitania zatonęła 7 maja 1915 po storpedowaniu przez niemiecki okręt podwodny U-20 w jej 202 rejsie przez Atlantyk. Kapitan okrętu podwodnego Walther Schweiger twierdził później, że wystrzelił tylko jedną torpedę. Jednak statek typu Lusitanii był odporny na trafienie pojedynczą torpedą, zarówno z powodu swojej wielkości, jak i stosowania grodzi wodoszczelnych (pomimo uszkodzeń Lusitania nadal płynęła z prędkością przekraczającą 18 węzłów). Ostatecznie statek poszedł na dno z powodu drugiego wybuchu, którego źródło i przyczyny nie są do końca wyjaśnione. Wśród nich wymienia się:

wybuch pyłu węglowego
wybuch amunicji i materiałów wybuchowych przewożonych w ładowni - wbrew zakazom Lusitania przewoziła tego typu ładunek
wybuch pyłu aluminiowego (46 ton) przewożonego dla Arsenału Woolwich
wybuch kotłów parowych po zalaniu ich wodą

Zatonięcie Lusitanii pociągnęło za sobą śmierć 1198 pasażerów. Ocalały 764 osoby. Ta największa od czasu Titanica katastrofa, odegrała ważną rolę we włączeniu się USA do I wojny światowej.

[edytuj] Dane techniczne

tonaż – 31 938 ton
wymiary – 232,31 x 26,82m (762,2 x 88,0 stóp)
liczba kominów – 4
liczba masztów – 2
konstrukcja: stalowa
silniki: wysokoprężne turbiny parowe
prędkość – do 27 węzłów
zbudowany w stoczni Swan, Hunter & Wigham Richardson
wodowanie – 20 września 1906
liczba miejsc dla pasażerów – 563 w pierwszej, 464 w drugiej i 1138 w trzeciej klasie