Roman Padlewski
Z Wikipedii
Roman Padlewski (ur. 7 października 1915 w Moskwie, zm. 16 sierpnia 1944 w Warszawie) - polski kompozytor, pianista, muzykolog, skrzypek, dyrygent i krytyk muzyczny.
Był synem pianistki Nadziei Beresteniew-Padlewskiej i profesora Leona Juliana Padlewskiego. Uczył się w Poznaniu, w klasie skrzypiec u Zdzisława Jahnke i kompozycji u Tadeusza Szeligowskiego i Wiechowicza. Następnie studiował muzykologię na Uniwersytecie. Absolwent szkoły artylerii w stopniu podchorążego. Walczył w kampanii wrześniowej, także w obronie Warszawy. Podczas okupacji działał w Tajnym Związku Muzyków.
Uczestniczył w powstaniu warszawskim jako żołnierz Brygady Dywersyjnej Broda 53 (Zgrupowanie Radosław) pod pseudonimem Kasztan. Zmarł w szpitalu powstańczym 16 sierpnia na Starym Mieście, po tym jak 14 sierpnia na Woli, próbując zneutralizować goliata, został ciężko ranny. Odznaczony Krzyżem Walecznych.
Część jego kompozycji uległa zniszczeniu podczas działań wojennych. W 1995 powstał film biograficzny o Romanie Padlewskim.
[edytuj] Ważniejsze zachowane kompozycje
- Stabat Mater (1939) na chór mieszany a cappella - ostatni utwór Padlewskiego napisany przed wojną, zgodnie uważany za najbardziej dojrzały utwór kompozytora
- Dwa motety na chór żeński lub chłopięcy do anonimowych tekstów z XVI wieku: 1. O Anielska Pani, 2., Radości wam powiedam
- Sonata per violino solo (1941)
- Suita na skrzypce i fortepian (1941), nie ukończona
- II Kwartet smyczkowy (1940-1942)
- Suita kurpiowska na skrzypce i fortepian (1942) - opracowanie 4 pieśni op. 58 Karola Szymanowskiego
- Trzy pieśni do sł. Artura Marii Swinarskiego (1933; zachowały się 1. Ryngraf i 2. Śmierć św. Sebastiana)
- Pieśń do słów Jana Lechonia: Pytasz, co w mojem życiu... (1938)
Spośród zaginionych kompozycji należy wymienić I i III kwartet smyczkowy oraz Koncert skrzypcowy (1944).
To jest tylko zalążek artykułu biograficznego związanego z muzyką i Polską. Jeśli możesz, rozbuduj go.
