Rozchodnik ostry

Rozchodnik ostry (Sedum acre L.) - gatunek byliny należący do rodziny gruboszowatych. Występuje w stanie dzikim w Europie. W Polsce rozpowszechniony na całym niżu, rzadszy na pogórzu Sudetów i Karpat

Pokrój: Roślina wieloletnia, tworzy niską, gęstą darń do 10 cm wysokości.
Łodyga: Płożąca się lub wzniesiona, o długości 5-15 cm.
Liście: Grube, jajowate, górą spłaszczone, długość do 4 mm, prawie bez ostrogi, ustawione dość gęsto na nie kwitnących pędach.
Kwiaty: Złotożółte, prawie poziomo odstające płatki korony, o długości 6-9 mm, zebrane w kilkukwiatowe podbaldachy szczytowe. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
Biotop: Mury, nasypy kolejowe, skały, wydmy piaszczyste, na glebach suchych, kamienistych, chętnie z zawartością wapnia.

Roślina trująca

Roślina uprawna : nadaje się do ogrodów skalnych oraz do ogrodów naturalistycznych
Roślina lecznicza :
- Surowiec zielarski : ziele. Zawiera alkaloidy: sedaminę, sodyminę, nikotynę, flawonoidy: rutynę, kwasy organiczne, substancje śluzowe, garbniki i sole mineralne
- Działanie : obniża ciśnienie tętnie krwi. Stosowany przy leczeniu nadciśnienia tętniczego i miażdżycy. Związki czynne rozchodnika zwiększają pracę nerek. Pobudzają ruchy jelit, działają rozwalniająco, a także zwiększają ilość wytwarzanego potu. Działanie rozchodnika jest silne i może drażnić przewód pokarmowy. Zbyt duże dawki dają objawy drapania w gardle, duszności, bólów głowy i szumu w uszach. Leczenie rozchodnikiem należy skonsultować z lekarzem.
- Zbiór i suszenie : ziele zbiera się na początku kwitnienia i suszy w miejscach przycienionych, przewiewnych, rozkładając cienką warstwą.