Surowiec zielarski
Z Wikipedii
Surowiec zielarski, ziele - część rośliny zielarskiej, w której koncentracja substancji czynnych (np. olejków eterycznych) jest największa. Najczęściej z jednej rośliny zbiera się jeden typ surowca (np. u mięty są to liście), ale z niektórych roślin pozyskuje się kilka surowców (np. mniszek lekarski).
Oznaczenia surowców:
- Amylum - skrobia
- Anthodium - koszyczek (jako kwiatostan)
- Bacca - jagoda
- Bulbus - cebula
- Calix - kielich
- Caput - główka kwiatostan
- Corolla - korona
- Cortex - kora
- cum foliis - z liśćmi
- cum radicibus - z korzeniami
- Decoctum - wywar
- Electuarium - powidło
- Elixir - eliksir
- Embryo - zarodek
- Emulsio - emulsja
- Extractum - wyciąg
- Exctractum fluidum - wyciąg płynny
- Farina - mąka
- Flos - kwiat
- Flosculus - pąk kwiatowy
- Folium - liść
- Fructus - owoc
- Fungus - grzyb
- Gemma - pąk
- Glandula - gruczoł
- Gutta - kropla
- Herba - ziele, zioło, zioła
- Inflores centia - kwiatostan
- Infusum - napar
- Lactucarium - sok mleczny
- Lichen - porost
- Lignum - drewno
- Mel - miód
- Mucilago - śluz
- Nux - orzech
- Oleum - olej, olejek
- Pericarpium - owocnia
- Pulver - proszek
- Radix - korzeń
- Rhizoma - kłącze
- Rhizoma cum radicibus - kłącze z korzeniami
- Saccharum - cukier
- Semen - nasienie
- Sirupus - syrop
- Spora - zarodnik
- Stigma - znamię
- Stipes - szypułka
- Strobilus - 'szyszka' chmielu
- Succus - sok
- Thalus - plecha
- Tinctura - nalewka
- Tuber - bulwa
- Unguentum - maść
