Rybik cukrowy
Z Wikipedii
| Rybik cukrowy | |
 Rybik cukrowy (Lepisma saccharina) |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | stawonogi |
| Podtyp | tchawkowce |
| Gromada | owady |
| Podgromada | owady bezskrzydłe |
| Rząd | rybiki |
| Rodzina | Lepismatidae |
| Gatunek | rybik cukrowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Lepisma saccharina | |
| Linnaeus, 1758 | |
 Systematyka Wikispecies |
|
 Galeria Wikimedia Commons |
|
Rybik cukrowy (Lepisma saccharina) – srebrzysty, około centymetrowej długości, bezskrzydły owad zaliczany do szczeciogonków (Thysanura), komensal człowieka. Spotykany w domach, piekarniach i innych ciepłych pomieszczeniach, w których może znaleźć pożywienie (skrobię, kleje, cukry, papier, drewno). Uważany jest niekiedy za szkodnika, jednak nie ma większego znaczenia ani gospodarczego, ani dla zdrowia człowieka. Żyje osiem lat. Naturalnym wrogiem rybika cukrowego jest skorek pospolity (Forficula auricularia).
Rybiki prowadzą nocny tryb życia, nie lubią światła. Często przy wejściu do łazienki i zapaleniu światła można dostrzec rybiki kryjące się w różnych szparach. Nie potrafią pływać. Rybiki należą do najstarszych owadów. Zdaniem naukowców, trafiły do Europy z tropików (stąd ich upodobanie do ciepłych i wilgotnych miejsc). Zjedzą praktycznie wszystko. Mają zdolność trawienia celulozy, zjadają kleje organiczne, resztki ze stołu, a także martwe i półmartwe owady. Samice składają do kilku jaj dziennie. Rybiki osiągają dojrzałość po kilku latach.
Skuteczną bronią na rybika cukrowego są chemiczne środki owadobójcze.
