Sojuz TM-11
Z Wikipedii
| Dane misji | |
|---|---|
| Nazwa misji | Sojuz TM-11 |
| Kod wywoławczy | Дербе́нт (Derbent) |
| Załoga (start) | Wiktor Afanasjew (1), Musa Manarow (2), Toyohiro Akiyama (1) japoński dziennikarz |
| Dublerzy (start) | Anatolij Arcebarski (1), Siergiej Krikalow (2), Ryoko Kikuchi (1) japońska dziennikarka |
| Załoga (lądowanie) | Wiktor Afanasjew (1), Musa Manarow (2), Helen Sharman (1) Wielka Brytania |
| Start | 2 grudnia 1990 08:13:32 UTC Bajkonur kompleks 1 |
| Lądowanie | 26 maja 1991 10:04:13 UTC w pobliżu Dżezkazganu |
| Czas trwania misji | 175 d, 1 h, 50 min, 41 s |
| Orbit | ~2735 |
| Parametry lotu | |
| Masa statku | 7150 kg |
| Perygeum | 367 km |
| Apogeum | 400 km |
| Kąt nachylenia orbity | 51,6 ° |
Sojuz TM-11 – radziecka załogowa misja kosmiczna, stanowiąca jedenastą ekspedycję na stację Mir. Na pokładzie kapsuły na stację Mir poleciał japoński dziennikarz.
Na rakiecie nośnej znalazły się reklamy i japońska flaga. Kamera wewnątrz modułu lądownika filmowała kosmonautów w trakcie startu na potrzeby relacji Akiyamy.
Za lot Akiyamy zapłaciła jego macierzysta stacja telewizyjna, Tokyo Broadcasting System. Według oficjalnych danych, strona radziecka zarobiła na tej - jak ją nazywano - pierwszej komercyjnej wyprawie kosmicznej 14 milionów dolarów. Dziennikarz miał przeprowadzać każdego dnia jedną 10-minutową relację telewizyjną i dwie 20-minutowe relacje radiowe z pokładu Mira.
Niekompatybilność systemów elektrycznych i telewizyjnych zmusiła stronę japońską do wykorzystania konwerterów. Ekwipunek Akiyamy, ważący około 170 kg, dostarczono wcześniej na pokładzie pojazdu Progres-M i przygotowany do użycia przez Manakowa i Striekałowa.
| Poprzednia misja Sojuz TM-10 |
Program Sojuz Sojuz TM-11 |
Następna misja Sojuz TM-12 |
