Stal Alczewsk

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Stal Alczewsk, ukr. Сталь Алчевськ, ros. Сталь Алчевск, ukraiński klub piłkarski, występujący w sezonie 2005/2006 w rozgrywkach Wyschej Ligi (pierwsza liga). Spędził w historii jeden sezon w ekstraklasie, obecnie trwa drugi. Klub powstał w 1983 w mieście Alczewsk obok Łuhańska, przy granicy z Rosją, w Zagłębiu Donieckim.

[edytuj] Podstawowe informacje

Nazwa pełna: FC Stal Alczewsk
Prezes: Konstantin Petrow
Rzecznik prasowy: Władimir Myazin
Trener: Anatolij Wołobujew
Rok założenia: 1983
Barwy: czerwono-czarno-białe
Adres: ul. Leningradskaja 41, 94204 Alczewsk
Telefon: +380 6442 234 87

[edytuj] Historia

Klub został założony w 1983 roku, a jego patronem była federacja radzieckich budowlańców. Od początku z drużyną związany jest jej założyciel i legendarny trener Anatolij Wołobujew. Bezpośrednio po powstaniu drużyna o nazwie „Stroiciel” (rus. „Budowlaniec”) grała w rozgrywkach miejskich i lokalnych w obwodzie łuhańskim. Po dobrych występach klub zakwalifikował się do amatorskich mistrzostw obwodu. W sezonie 1988 „Stroiciel” został mistrzem obwodu, co pozwoliło mu reprezentować obwód łuhański w amatorskich mistrzostwach Ukraińskiej SRR. Wiosną 1989 drużyna z Alczewska zdobywa Puchar Obwodu i zajmuje trzecie miejsce w amatorskich mistrzostwach republiki. Jesienią tego samego roku klub zmienia nazwę na „Stal”, gdyż kontrolę nad nim przejmuje miejscowy kombinat metalurgiczny. Klub zmienia się w drużynę półzawodową i rozpoczyna swoje uczestnictwo w ligach ZSRR, a później niepodległej Ukrainy. W 1992 roku, w rundzie wiosennej traktowanej jako jeden sezon, zajmuje 9. miejsce w drugiej lidze (na 14 zespołów). W kolejnym sezonie jest to miejsce 10. (na 22 zespoły), jednak od roku 1994 Stal zalicza się do drugoligowej czołówki. Potwierdzeniem jest czwarte miejsce podopiecznych Anatolija Wołobujewa w drugiej lidze na 20. zespołów. W kolejnym tłustym sezonie 1995/1996 drużyna była trzecia. W 1997 – miejsce szóste (na 24), w 1998 – czwarte (na 22) i awans do 1/16 Pucharu Ukrainy, gdzie Stal okazała się minimalnie gorsza od Metalurga Zaporoże ulegając w dwumeczu 0:1 (0:0 i 0:1). W 1999 roku drużyna zajmuje dopiero 9. miejsce w drugiej lidze (na 20 zespołów) i przegrywa batalię o 1/8 finału pucharu z Metalurgiem Mariupol. Rok 2000 przynosi największy sukces w dziejach klubu, drugie miejsce na finiszu drugoligowych rozgrywek (w gronie 18 drużyn), co prawda awansu nie daje, jednak fakt, że pierwsze były rezerwy Dynama Kijów sprawia, że Stal po raz pierwszy w historii awansuje do pierwszej ligi. W pucharze ponosi porażkę już w drugiej rundzie z CSKA Kijów, zaś rezerwy po raz pierwszy awansują do trzeciej ligi (grupa wschodnia, C). Pierwszy sezon w ekstraklasie nie spełnił jednak oczekiwanych nadziei. Debiut drużyna przegrała u siebie 1:2 z CSKA Kijów 12 lipca 2000 roku. Cały sezon zakończyła na przedostatnim, 13. miejscu, wyprzedając jedynie Niwę Tarnopol i spadła z ligi. W Pucharze Ukrainy przyszło Stali zaznać gorycz porażki w drugiej rundzie, kiedy lepszy okazał się trzecioligowy Sokół Zołochiw. W kolejnym sezonie spadkowicz zajmuje 6. miejsce (na 18) w drugiej lidze i dochodzi do 1/8 finału krajowego pucharu, gdzie ulega Dynamu Kijów 0:2. Drużyna rezerw spada z 3. ligi. W sezonie 2003/2004 Stal zajmuje 5. miejsce (na 18) w rozgrywkach drugiej ligi (Persha Liga) i dochodzi do ćwierćfinału pucharu, gdzie odpada po dwumeczu z Szachtarem Donieck (0:0 i 1:3). Sezon 2004/2005 to kolejny triumf drużyny z Alczewska. Po raz pierwszy w historii drużyna wygrywa rozgrywki Pershej Ligi i z 77 punktami wyprzedza Arsenał Charków. Drugi w historii awans stał się faktem. W pucharze drużyna odpada w trzeciej rundzie po porażce 1:2 z Dnipro Dniepropietrowsk. Pierwszy mecz w sezonie 2005/2006 Stal przegrywa z kretesem w Doniecku z Metalurgiem 0:5. Na pierwsze punkty musiała czekać dopiero do czwartej kolejki i remisu 2:2 z Wołyniem Łuck, zaś w kolejnej wygrała 1:0 w Dniepropietrowsku, przy pustych trybunach zamkniętego dla kibiców stadionu Dnipro.