Stanisław Rembek
Z Wikipedii
Stanisław Rembek (ur. 6 lipca 1901 w Łodzi, zm. 21 marca 1985 w Warszawie), powieściopisarz.
Z wykształcenia historyk absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1924-1938 był nauczycielem, najpierw w szkole gimnazjalnej w Radomiu potem w Szkole Handlowej w Piotrkowie Trybunalskim.
Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1919-1921, wojny obronnej 1939. W konspiracji uczestniczył w tajnym nauczaniu.
[edytuj] Nagrody
- 1938 - nagroda Fundacji im. Franciszka Salezego Lewentala;
- 1938 - nagroda miasta Kalisza im. Adama Asnyka;
- 1945 - nagroda Ministerstwa Kultury i Sportu.
[edytuj] Powieści
- Nagan, 1928, 1990;
- W polu, 1937, 1958, 1983, 1993, 1996;
- Wyrok na Franciszka Kłosa, 1947, 1956, 1977; 2000;
- Ballada o wzgardliwym wisielcu oraz Dwie gawędy styczniowe (opowiadania), 1956, 1971, 1977;
[edytuj] Dzienniki
- Dzienniki Rok 1920 i okolice
- Dzienniki okupacyjne