Strzyżyk

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Strzyżyk

Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	strzyżyki
Gatunek	strzyżyk
Nazwa systematyczna
Troglodytes troglodytes

Strzyżyk (Troglodytes troglodytes) - mały ptak wędrowny z rodziny strzyżyków, zamieszkujący prawie całą północną półkulę (Europę, Azję, Amerykę Północną i Afrykę Północną). Jedyny przedstawiciel rodziny strzyżyków występujący w Starym Świecie.

W Polsce szeroko rozpowszechniony, średnio liczny ptak lęgowy. Podczas przelotów pojawia się w całym kraju, ale nie tworzy stad. Nielicznie, ale powszechnie część osobników w Polsce zimuje.

[edytuj] Charakterystyka

Wygląd zewnętrzny: Strzyżyk jest jednym z najmniejszych z ptaków europejskich (mniejsze, a przede wszystkim lżejsze są jedynie mysikrólik i zniczek). Osobniki obu płci mają identyczne ubarwienie. Grzbiet rdzawobrązowy z ciemnobrązowymi prążkami. Spód jaśniejszy, również prążkowany. Nad okiem wąska kremowa brew. Długi, ostry i cienki dziób, lekko zakrzywiony do dołu. Sylwetka krępa, z krótkimi i zaokrąglonymi skrzydłami oraz krótkim, najczęściej zadartym ogonem. Młode przypominają dorosłe, lecz mają ciemniej ubarwiony brzuch i początkowo wyraźnie krótszy ogon.
Rozmiary: dł. ciała ok. 9 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 13-17 cm
Waga: ok. 9 g
Głos: Ostrzega krótkim "czek" lub suchym, szorstkim terkotem. Śpiew bardzo głośny jak na tak małego ptaka, dynamiczny, złożony z długich melodyjnych zwrotek zakończonych charakterystycznym trelem.
Zachowanie: Bardzo ruchliwy, zwinny i niespokojny. Ogon trzyma prawie cały czas zadarty, zwłaszcza gdy jest zaniepokojony. Opuszcza go jedynie podczas żerowania. Lot prostoliniowy, furkoczący, zwykle niezbyt daleki. Populacje z południa zasięgu osiadłe, północno-wschodnie wędrowne - przeloty III-IV i IX-XII.
Długość życia: Przeciętnie 2 lata.

[edytuj] Środowisko

Bory, lasy mieszane i liściaste z bujnym podszytem i runem, gęsto zarośnięte brzegi strumieni, zręby leśne. Szczególnie liczny w nadrzecznych łęgach, olsach i podmokłych brzezinach. Przebywa zwykle na ziemi lub wśród niskich, gęstych zarośli, często w pobliżu wody.

[edytuj] Pożywienie

Owady i inne stawonogi zbierane z ziemi, gałęzi i liści. Żeruje prawie wyłącznie nisko, do 2 metrów nad ziemią. Zjada również kijanki i narybek.

[edytuj] Lęgi

Gniazdo strzyżyków

Wyprowadza dwa lęgi w roku - pierwszy w kwietniu, drugi aż do lipca. Przylatuje do miejsc lęgowych w marcu i kwietniu.

Gniazdo: Strzyżyk zakłada gniazda w niskich świerkach, wykrotach, stosach chrustu lub pod nawisami brzegów. Gniazdo jest stosunkowo duże, w kształcie kuli z wejściem z boku, bardzo dobrze ukryte. Samiec zajmuje terytorium i sam buduje kilka gniazd z mchu, trawy i liści. Następnie śpiewem zwabia samicę, która wizytuje kolejno wszystkie gniazda i wybiera najlepsze, a potem wyściela je włosiem i piórami. W tym czasie samiec w dalszym ciągu śpiewa, usiłując zwabić inną samicę do któregoś z kolejnych gniazd.
Jaja: Samica składa 5 - 7 jaj w jednym lęgu. Jaja są białe, delikatnie czerwono plamkowane, o średnich wymiarach 16x13 mm.
Wysiadywanie: Samica sama wysiaduje jaja przez około 15 dni.
Pisklęta: Młode opuszczają gniazdo po 15 - 17 dniach. Przez pewien czas słabo latają i chowają się razem w zaroślach. Na noc wracają do gniazda. Młode z pierwszego lęgu opiekują się swym młodszym rodzeństwem, pomagając rodzicom w ich karmieniu.