Sytuacja homoseksualistów w Rosji

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Tęczowa flaga - symbol społeczności LGBT

Seks homoseksualny został zalegalizowany w Rosji w 1993. W tym samym czasie wszystkie republiki wchodzące w skład Federacji Rosyjskiej (z wyjątkiem Czeczenii) zniosły karalność aktów homoseksualnych. Jednak wiek osób legalnie dopuszczających się kontaktów homo- i heteroseksualnych zrównano ze sobą dopiero w 1997, wynosi on 16 lat. Geje nie są wykluczeni ze służby wojskowej z powodu swojej orientacji seksualnej. W rosyjskim prawie nie ma obecnie żadnych przepisów bezpośrednio dyskryminujących mniejszości seksualne.

Lewicowe partie polityczne, takie jak między innymi: liberałowie, oraz inne, popierają prawa gejów i lesbijek. Partie prawicowe, a w szczególności Narodowo-Patriotyczny Sojusz - "Rodina", są im zdecydowanie przeciwne.

Partia "Rodina" już kilkakrotnie próbowała przywrócić karalność kontaktów homoseksualnych w tym kraju. Wszystkie projekty ustaw (2002, 2003 - również w armii, oraz w 2004) zostały już na początku procesu legislacyjnego odrzucone, uznano je bowiem za niezgodne z konstytucją. Jednym z argumentów sugerowanych przez pomysłodawców projektu była troska o niski przyrost naturalny w kraju. Dlatego zakładał on wprowadzenie karalności homoseksualizmu, w szczególności kobiet i w mniejszym stopniu mężczyzn. Inny projekt, tym razem ograniczający prawo homoseksualistów do manifestowania, został odrzucony w 2005. Za jego uchwaleniem głosowało jedynie 94 spośród 450 rosyjskich deputowanych.

Czeczenia

Czeczenia pozostaje jedyną republiką w Federacji Rosyjskiej, w której akty homoseksualne są zabronione i grozi za nie kara śmierci (kodeks karny oparty na surowym prawie islamskim - Szariacie. Zgodnie z art. 148 kodeksu karnego za homoseksualizm grozi chłosta, a nawet śmierć. Nie zanotowano jak na razie żadnych przypadków egzekucji za homoseksualizm. Obecnie w Czeczenii trwa wojna domowa, więc nie wiadomo jak prawo to jest w tym kraju używane. W 2001 ówczesny prezydent (podczas projektowania konstytucji dla Republiki Czeczeńskiej) powiedział, że prawo islamskie jest jedynym prawem, jakim powinna rządzić się Czeczenia.

[edytuj] Ochrona prawna przed dyskryminacją

Ogólnokrajowa

Rosyjskie prawo nie gwarantuje żadnego zakazu dyskryminacji przez wzgląd na orientację seksualną.

W 2005 sąd orzekł, że homoseksualizm nie jest chorobą, więc nie można odmawiać osobie podjęcia pracy z powodu orientacji seksualnej.

Azyl

Rosyjskie przepisy prawne nie przyznają prawa do ubiegania się o azyl polityczny z powodu prześladowań przez wzgląd na orientację seksualną we własnym kraju. Były jednak przypadki, kiedy rosyjscy homoseksualiści uzyskiwali azyl za granicą.

[edytuj] Uznanie związków osób tej samej płci

Ogólnokrajowe

W rosyjskim ustawodawstwie nie istnieje żadna prawna forma uznania związków jednopłciowych.

Lokalne organizacje homoseksualne postulowały jednak u rosyjskich deputowanych uchwalenie ustawy regulującej związki par homoseksualnych. Komisja rodziny poprosiła o przygotowanie odpowiedniego projektu ustawy, kopie podobnego prawodawstwa innych państw.

W 2005 dwaj rosyjscy aktywiści ruchu gejowskiego - deputowany i dziennikarz - próbowali zawrzeć związek małżeński w urzędzie stanu cywilnego w Moskwie, gdzie ich prośbę odrzucono. Szefowa urzędu Irina Murawjowa wyjaśniła, że zgodnie z Kodeksem Rodzinnym Federacji Rosyjskiej, "w związek małżeński za obopólną zgodą mogą wstąpić mężczyzna i kobieta". Sprawa ta trafiła do sądu, którą niedoszli małżonkowie przegrali.

W 2003 pierwsza para homoseksualna w Rosji wzięła "ślub". Został on pobłogosławiony przez jednego z prawosławnych duchownych, po czym duchowny ten został ekskomunikowany.

[edytuj] Życie homoseksualistów w kraju

Niektóre informacje zawarte w artykule wymagają weryfikacji.
Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się odnośnie jakich informacji pojawiły się wątpliwości.
Wstawiając szablon dodaj informację o tej stronie na Wikipedia:Strony wymagające weryfikacji.

Rosjanie należą do społeczeństw nietolerancyjnych wobec homoseksualistów. Zdarzają się przypadki prześladowań homoseksualistów przez policję (okazyjnie nawet tortury), a także przez skrajnie prawicowe gangi młodzieży. Każdego roku w Rosji ofiarami rasistowskich zbrodni nienawiści pada ok. 50 osób, głównie geje, lesbijki i cudzoziemcy. Każdego roku gwałtownie wzrasta również liczba pobić czy napadów na wyżej wymienioną grupę. Pomimo to nastawienie zwykłych Rosjan do mniejszości seksualnych zdecydowanie zmienia się na pozytywne.

W Rosji istnieje średniej wielkości scena gejowska. Jej kulturalnym centrum są Moskwa i Petersburg. Miasta te dysponują kilkoma lokalami (puby, bary, dyskoteki, sauny, hotele, restauracje itp.) gejowskimi czy też przyjaznymi gejom, tzw. gay-friendly. Poza tymi dwoma miastami homoseksualiści żyją w całkowitym podziemiu i są praktycznie niewidoczni.

Wydawane są tam publikacje, działa kilka organizacji zajmujących się walką o prawa społeczności LGTB. Do tej pory w Rosji nie odbywały się żadne manifestacje środowisk homoseksualnych. Pierwszą publiczną manifestacją (której uczestnikami byli przedstawiciele LGTB) zorganizowaną w Moskwie był hołd złożony zmarłemu papieżowi Janowi Pawłowi II. Ulicami Moskwy przeszło wtedy 1,000 manifestantów. Pochód był pozbawiony jakichkolwiek symboli homoseksualnych (transparenty, czy tęczowe flagi). Ponownie w grudniu 2005 kilkadziesiąt osób (głównie aktywistów homoseksualnych) wzięło udział w manifestacji wraz z partiami i organizacjami prodemokratycznymi - tym razem po raz pierwszy w pochodzie niesiono tęczowe flagi. Marsz został zorganizowany przeciwko rosnącej popularności skrajnej prawicy. Prawdziwa parada mniejszości seksualnych (gaypride parade) zapowiedziana została na marzec 2006, jednak mer Moskwy zapowiedział, że nie dopuści do jej organizacji.

W styczniu 2007 mer Moskwy Jurij Łużkow określił parady równości jako "sataniczne" i zapowiedział, że tak jak w 2006, zakaże przeprowadzenia takiej parady w stolicy kraju w 2007^[1].

W lutym 2007 niezależny deputowany rosyjskiej Dumy Nikołaj Kurianowicz skierował pod obrady ustawę, która miała by wprowadzać karę co najmniej pięciu lat więzienia za kontakty homoseksualne. Swój dyskryminujący projekt poseł motywował obawami o przyrost naturalny Rosji.

Stanowisko Cerkwi prawosławnej wobec homoseksualizmu niewiele różni się od stanowiska Kościoła katolickiego. Powołując się na ojców Kościoła (wspólnych również dla katolików) uważa ona homoseksualizm za grzech sodomski - przejaw upadku grzesznej natury człowieka, natomiast samych homoseksualistów uważają za ludzi chorych na wstydliwą chorobę.