Sz-7
Z Wikipedii
Sz-7 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | ZSRR |
Wytwórnia | |
Typ | samolot-amfibia dyspozycyjno-łącznikowy |
Konstrukcja | górnopłat o konstrukcji mieszanej |
Załoga | 6 |
Historia | |
Data oblotu | 1939 |
Lata produkcji | 1939 – ? |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 x silnik gwiazdowy MG-31 f |
Moc | 330 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość | 13,00 m |
Długość | 9,40 m |
Powierzchnia nośna | 23,30 m² |
Masa | |
Własna | 1230 kg |
Startowa | 1900 kg |
Osiągi | |
Prędkość przelotowa | 218 km/h |
Pułap | 3000 m |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
ZSRR |
Sz-7 – radziecki samolot-amfibia dyspozycyjno-łącznikowy z okresu II wojny światowej zaprojektowany przez biuro konstrukcyjne Wadima Szawrowa.
[edytuj] Historia
W 1939 roku radziecki konstruktor Wadim Borisowicz Szawrow opracował nowy samolot-amfibię dyspozycyjno-łącznikowy, który był rozwinięciem produkowanego już podobnego wodnosamolotu Sz-2.
Samolot ten przewidywany był do utrzymywania łączności i zaopatrzenia polarnych stacji naukowo-badawczych z bazami. Po wybuch II wojny światowej został on przystosowany do celów wojskowych.
W lotnictwie wojskowym służył do przewozu rannych i transportu pilnych przesyłek. Użyto go m. in. w bitwie stalingradzkiej.
[edytuj] Opis konstrukcji
Samolot-amfibia Sz-7 był górnopłatem o konstrukcji mieszanej. Kadłub łodziowy. Napęd stanowił silnik gwiazdowy zamocowany nad płatem. Podwozie kołowe – chowane w trakcie lotu.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Samoloty myśliwskie | |
I-15 | I-153 | I-16 | MiG-1 | MiG-3 | Jak-1 | Jak-3 | Jak-7 | Jak-9 | ŁaGG-3 | Ła-5 | Ła-7 |
|
Samoloty bombowe | |
Su-2 | Jak-4 | SB-2 | Ar-2 | Pe-2 | Tu-2 | Ił-4 | Jer-2 | TB-3 | Pe-8 |
|
Samoloty szturmowe | Samoloty szkolne i treningowe |
Samoloty i szybowce transportowe | Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe |
Konstrukcje prototypowe i doświadczalne | |
I-28 | I-30 | I-180 | I-185 | I-250 | ITP | IS-1 | DIS | BI-1 | ANT-58 |
To jest tylko zalążek artykułu związanego z ZSRR i wojskiem. Jeśli możesz, rozbuduj go.