Theodore Sturgeon

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Theodore Sturgeon (26 lutego, 1918 – 8 maja, 1985) był amerykańskim pisarzem, autorem fantastyki. Urodził się jako Edward Hamilton Waldo w Nowym Jorku; w 1929, po rozwodzie, jego matka poślubiła Williama Sturgeona i przy okazji Edward zmienił imię na Theodore żeby lepiej oddawało jego pseudonim, "Ted".

Spis treści

1 Praca
2 Bibliografia
- 2.1 Powieści
- 2.2 Opowiadania i nowele
3 Ciekawostki
4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Praca

Swoje pierwsze opowiadanie sprzedał w roku 1938 dla gazety McClure's Syndicate, która kupiła większość z jego wczesnych (nie-fantastycznych) prac. Jego pierwsze pojawienie się w fantastyce to opowiadanie "Ether Breather" w Astounding Science Fiction rok później. Na początku pisywał głównie krótkie opowiadania, przede wszystkim do magazynów branżowych, takich jak Astounding czy Unknown, ale również dla nie-fantastycznych, jak Argosy Magazine. Podpisywał się pseudonimem "E. Waldo Hunter", tylko mała część jego wczesnych opowiadań było podpisanych "Theodore H. Sturgeon".

Wiele prac Sturgona ma cechy poezji i elegii. Używał techniki znanej jako "rytmiczna proza", w której tekst wpasowywał się w standardowe metrum. Kreowało to szczególny nastrój przy czytaniu, zazwyczaj bez świadomego zauważenia przyczyny przez czytelnika.

Jego najbardziej znana powieść, "Więcej niż człowiek" (More Than Human, 1953) zdobyła uznanie i głównie w Europie, gdzie uznano ją za literaturę najwyższej próby.

Sturgeon pisał scenariusze do Star Trek (epizody "Shore Leave" z 1966 i "Amok Time" z 1967, później opublikowane w formie książkowej w 1978) - "Amok Time" jest znany z wprowadzenia "pon farr", rytuału ślubnego Vulkanian). Napisał również kilka epizodów które nigdy nie zostały wyprodukowane. Miał udział również w pisaniu odcinków do innych seriali i filmów telewizyjnych.

Jakkolwiek Sturgeon jest dobrze znany czytelnikom klasycznych antologii science-fiction (u szczytu popularności w latach 50-tych był autorem najczęściej umieszczanym w antologiach) i poważanym przez krytyków, nie jest zbyt dobrze znany szerszej publice i zdobył relatywnie mało nagród (chociaż jego najlepsze dzieła powstały przed ustanowieniem najważniejszych nagród: Hugo i Nebula). Uważany jest za mającego największy wpływ na późniejszych i bardziej popularnych autorów, takich jak Ray Bradbury czy Kurt Vonnegut, jr. (ten ostatni stwierdził, że jego bohater Kilgore Trout oparty był właśnie na Sturgeonie).

[edytuj] Bibliografia

[edytuj] Powieści

The Dreaming Jewels (1950), publikowane również jako The Synthetic Man
More Than Human (1953, powieść utworzona z trzech połączonych opowiadań) - zdobywca International Fantasy Award
The King and Four Queens (1956)
I, Libertine (1956, jako "Frederick R. Ewing")
To Marry Medusa (1958), publikowane również jako The Cosmic Rape
Venus Plus X (1960)
Some of Your Blood (1961)
Voyage to the Bottom of the Sea (nowelizacja filmu pod tym samym tytułem, oparta na wczesnej wersji scenariusza) (1961)
The Rare Breed (1966, Western) (nowelizacja filmu pod tym samym tytułem)
Godbody (1986)

[edytuj] Opowiadania i nowele

Sturgeon jest najbardziej znany z krótkiej formy. Najważniejsze tytuły to:

"Ether Breather" (wrzesień, 1939, jego pierwsze opublikowane opowiadanie science-fiction)
"Derm Fool" (marzec, 1940)
"It" (sierpień, 1940)
"Microcosmic God" (kwiecień, 1941)
"Yesterday Was Monday" (1941)
"Killdozer" (listopad, 1944)
"Bianca's Hands" (maj, 1947)
"Thunder and Roses" (listopad, 1947)
"The Perfect Host" (listopad, 1948)
"Minority Report" (czerwiec 1949, bez związku z filmem z 2002 roku, opartym na opowiadaniu o tym samym tytule Philipa Dicka)
"One Foot and the Grave" (wrzesień, 1949)
"The World Well Lost" (czerwiec, 1953)
"Mr. Costello, Hero" (grudzień, 1953)
"The Skills of Xanadu" (lipiec, 1956)
"The Other Man" (wrzesień, 1956)
"Need" (1960)
"How to Forget Baseball" (w Sports Illustrated grudzień 1964)
"The Nail and the Oracle" (w u październik 1964)
"Slow Sculpture" (w Galaxy magazine luty 1970) - zdobywca nagród Hugo i Nebula
"Occam's Scalpel" (sierpień, 1971)
"Vengeance Is" (1980, w antologii Dark Forces Kirby'ego McCauley'a)

Wydawnictwo North Atlantic Books regularnie od 1995 roku wydaje chronologicznie ułożone The Complete Short Stories of Theodore Sturgeon; tom 10, z opowiadaniami z lat 1957-1960, wydany był w 2005. [1]

[edytuj] Ciekawostki

Biologiczny ojciec Sturgeona (jego matka poślubiła ponownie Williama Sturgeona w 1929 roku[2]) nosił nazwisko Waldo.
Waldo to również tytuł znanego opowiadania, długoletniego przyjaciela i współpracownika Sturgeona - Robert Heinleina [3]. "Waldo" było to urządzenie do manipulowanie obiektami na odległość, przy pomocy mechanicznych rąk. Wielu innych autorów oddało hołd autorowi, używając tego terminu w wielu swoich opowiadaniach z czasów "Złotej Ery" fantastyki. "Przed pojawieniem się w filmach i telewizji, waldami nazywano mechaniczne ręce, urządzenia telemetryczny i inne antropomorficzne gadżety używane na pokładach statków NASA" [4]