Uładzimir Karatkievič
Z Wikipedii
Uładzimir Karatkievič (Siamionavič) (cyr. Уладзімір Караткевіч, 26 listopada 1930 - 25 lipca 1984) - białoruski pisarz, poeta, dramaturg. Jeden z najwybitniejszych prozaików w historii literatury białoruskiej.
[edytuj] Powieści
- Leonidy nie wrócą na Ziemię (brus. Леаніды не вернуцца да Зямлі, 1960-62, opublikowana 1962)
- Kłosy pod twoim sierpem (brus. Каласы пад сярпом тваім, 1962-64, opublikowana 1965)
- Chrystus wylądował w Grodnie (brus. Хрыстос прызямліўся ў Гародні, 1965-66, opublikowana po białorusku 1972)
- Czarny zamek olszański (brus. Чорны замак Альшанскі, 1979)
[edytuj] Opowiadania
- Dzikie polowanie króla Stacha (brus. Дзікае паляванне караля Стаха, 1950, 1958, opublikowane 1964)
- W śniegach drzemie wiosna (brus. У снягах драмае вясна, 1957, opublikowane 1989)
- Król cygański (brus. Цыганскі кароль, 1958, opublikowane 1961)
- Szara legenda (brus. Сівая легенда, 1960, opublikowane 1961)
- Broń (brus. Зброя, 1964, opublikowane 1981)
- Statek Rozpaczy (burs. Ладдзя Роспачы, 1964, opublikowane po białorusku 1978)
- Liście kasztanów (brus. Лісце каштанаў, 1973)
- Krzyk Anielina (brus. Крыж Аняліна, niedokończone, wydane w 1988 r.)
