Władimir Ałganow
Z Wikipedii
Władimir Piotrowicz Ałganow (ros. Владимир Петрович Алганов) ur. w 1952 roku w Leningradzie, rosyjski dyplomata, były pracownik ambasady ZSRR i Federacji Rosyjskiej w Warszawie. W latach 1981-1992 pierwszy sekretarz tejże ambasady. Były pułkownik KGB, oficer rosyjskiego wywiadu zagranicznego SVR [1], rzekomo zamieszany m.in. w tzw. aferę Olina i Orlengate[2].
Jest synem oficera armii radzieckiej, stacjonującego wraz z zachodnią grupą wojsk w NRD. Ukończył Radziecką Szkołę Wywiadu, której komendantem był jego późniejszy zwierzchnik, rezydent KGB w PRL w latach 1973-1984 Witalij Pawłow.[3]
Polskie służby kontrwywiadu podjęły wobec jego osoby normalne w takim przypadku działania operacyjne, śledząc jego kontakty i podsłuchując rozmowy telefoniczne. UOP w połowie 1994 stwierdził [4], że Ałganow pomimo oficjalnego przejścia na emeryturę nie zaprzestał działalności szpiegowskiej w RP. Przykrywką jego działalności szpiegowskiej było zatrudnienie w austriackiej firmie Polmarck, której głównymi udziałowcami są Andrzej Kuna i Aleksander Żagiel, zamieszani w sprzeniewierzenie pieniędzy FOZZ[5].. Zasiada w radzie dyrektorów rosyjskiej kompanii energetycznej ERKO[6]. Do 2006 był zastępcą prezesa zarządu kompanii energetycznej Inter RAO JES.
[edytuj] Przypisy
- ↑ anglojęzyczna strona o wywiadzie rosyjskim
- ↑ Tygodnik "Wprost", Nr 1143 (24 października 2004)
- ↑ wywiad z Ałganowem na rosyjskim portalu
- ↑ Tygodnik Powszechny nr 6 1996
- ↑ Gazeta Wyborcza z 17 kwietnia 2005
- ↑ [1]
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Rafał Kasprów, Jacek Łęski: Wakacje z agentem, Życie, 23.08.1997
- Artykuł na stronie internetowej związanej z rosyjskim wywiadem (en)
- What Is The KGB Interested In?, A Step At A Time (en)
- Weekly Opinion 02-05-2005, anti-communistanalyst.com (en)
- In Full Cry After Spies, The Warsaw Voice (en)
- Oil Secrets of the Polish Intelligence, Pavel Simonov i Allister Maunk, axisglobe.com (en)
