Władysław Abraham
Z Wikipedii
Władysław Henryk Abraham (ur. 10 października 1860 w Samborze, zm. 15 października 1941 we Lwowie) – polski prawnik i uczony.
Zajmował się historią prawa kanonicznego i polskiego oraz historią Kościoła. Studiował na wydziałach prawa i filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego, specjalizował się w kanonistyce w uniwersytecie w Berlinie, habilitował na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1886 r. objął katedrę prawa kościelnego na Uniwersytecie Lwowskim, którego był też potem rektorem. Był także członkiem Akademii Umiejętności, Polskiej Akademii Umiejętności i Towarzystwa Naukowego we Lwowie. Jego zasługą było zorganizowanie badań w archiwum watykańskim nad źródłami związanymi z Polską. Brał udział w komisji ministerialnej przygotowującej projekt konkordatu między Rzeczpospolitą Polską i Stolicą Apostolską, współtworzył polskie prawo małżeńskie.
16 stycznia 1931 Uniwersytet Poznański przyznał mu tytuł doktora honoris causa.
Jego synem był generał Roman Abraham, dowódca Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w kampanii wrześniowej .
