W osiemdziesiąt dni dookoła świata
Z Wikipedii
W osiemdziesiąt dni dookoła świata (fr. Le tour du monde en quatre-vingt jours) to najpopularniejsza jednotomowa powieść francuskiego pisarza Juliusza Verne'a, która została opublikowana po raz pierwszy w 1872 roku.
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Angielski dżentelmen - Phileas Fogg (nazwisko celowe zbieżne z elementem pogody angielskiej), dla wygrania honorowego zakładu, podróżuje rozmaitymi środkami lokomocji (co urozmaica fabułę) dookoła świata. Stara się uczynić to w czasie nie dłuższym niż 80 dni. W podróży towarzyszy mu wierny służący - Francuz Passepartout (w polskich tłumaczeniach: Obieżyświat). Angielski policjant - Fox - tropi niezwykłego podróżnika. Uważa go za złodzieja, który w tym czasie okradł jeden z londyńskich banków. Dydaktyczne walory książki uzupełnia (wykorzystany dla uatrakcyjnienia akcji) paradoks czasowy związany z dalekimi podróżami.
Za życia Verne'a niezwykle popularna (a dla autora dochodowa) była sztuka teatralna na motywach powieści, wystawiana w Paryżu z niezwykłym rozmachem i z udziałem żywych zwierząt (m.in. słonia).
Wraz z wynalezieniem filmu pojawiły się liczne adaptacje filmowe, zazwyczaj istotnie różniące się fabułą od literackiego pierwowzoru. (Np. w filmie Coracci'ego z 2004 r. głównym bohaterem jest Passepartout, grany przez Jackie Chana.)
Bezpośrednim bodźcem, który skłonił autora do napisania powieści było otwarcie w 1869 Kanału Sueskiego. Połączył on Morze Śródziemne z Morzem Czerwonym i wyeliminował potrzebę opływania kontynentu afrykańskiego.
[edytuj] Linki zewnętrzne
