Wielka Wschodnioazjatycka Strefa Wspólnego Dobrobytu
Z Wikipedii
Wielka Wschodnioazjatycka Strefa Wspólnego Dobrobytu (jap. 大東亜共栄圏, dai-tōa-kyōeiken), japońskie plany utworzenia w 1940 roku z podbitych państw oraz z zajętych europejskich posiadłości w Azji Południowowschodniej, bloku państw, będących w rzeczywistości podporządkowaną Japonii strefą okupacyjną.
[edytuj] Historia
Jednym z pomysłodawców powstania Wielkiej Wschodnioazjatyckiej Strefy Wspólnego Dobrobytu był generał Hachiro Arita, który w tym czasie był ministrem spraw zagranicznych Japonii. Stworzył on ideę "Wielkiej Wschodniej Azji" (大東亜, Dai-tō-a). 1 sierpnia 1940 roku minister spraw zagranicznych Yosuke Matsuoka ogłosił powstanie Strefy Wspólnego Dobrobytu. Miała ona służyć Japończykom w podporządkowaniu sobie terenów bogatych w surowce, niezbędne do dalszego prowadzenia wojny na Pacyfiku.
Strefa miała obejmować Chiny, Koreę, Tajlandię, Birmę, Wietnam, Laos, Kambodżę, Malaje oraz Indonezję. Władzę w poszczególnych państwach maiła sprawować Japońska Cesarska Armia albo kolaboranckie lub marionetkowe rządy. Dzięki hasłom takim jak "Azja dla Azjatów", podsycano antykolonialne nastroje w krajach Azji Wschodniej. Tego typu panazjatycka propaganda wmawiała, że Japończycy nie podbijają, a wyzwalają Azjatów, którzy są zniewolenie przez białych kolonizatorów. Usprawiedliwiano w ten sposób zaborczą politykę Japonii.
Idea Wschodnioazjatyckiej Strefy Wspólnego Dobrobytu upadała wraz z kapitulacją Japonii
[edytuj] Źródła
- Kempeitai - japońska tajna policja, Raymond Lamont-Brown
- Anglojęzyczna Wikipedia http://en.wikipedia.org/wiki/Greater_East_Asian_Co-Prosperity_Sphere]]
[edytuj] Zobacz też
- Wojna na Pacyfiku
- Kolaboracja pod okupacją japońską podczas II wojny światowej
- Kempeitai
- Historia Japonii
