Województwo poznańskie (II Rzeczpospolita)

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ten artykuł dotyczy województwa poznańskiego w II Rzeczypospolitej. Zobacz też: Województwo poznańskie (I Rzeczpospolita) i Województwo poznańskie w latach 1945 - 1998.

województwo poznańskie

Utworzone

Stolica województwa

ostatni: Cyryl Ratajski

Powierzchnia w 1921 r.

26 528 km²

Powierzchnia w 1939 r.

27 379 km²

Ludność

1.967.865 mieszk.
(1921)
mieszk.

Gęstość zaludnienia

74,2 mieszk./km²
(1921)
mieszk./km²

Tablica rejestracyjna

zobacz: szczegółowy podział administracyjny

powiaty	grodzkie
	ziemskie	34
gminy	miejskie
	wiejskie

[edytuj] Województwo poznańskie w okresie II Rzeczypospolitej

1921 2339,6 tys. osób

Stolica województwa: Poznań
Główne miasta: Bydgoszcz, Gniezno, Inowrocław, Jarocin, Krotoszyn, Leszno, Międzychód, Ostrów Wielkopolski, Rawicz

Jedyne województwo (obok województwa pomorskiego), w którym istniał samorząd stopnia wojewódzkiego. Działał on na podstawie przepisów popruskich. Organami tego samorządu były: sejmik wojewódzki (Sejmik Krajowy Poznański), wydział wojewódzki oraz starosta krajowy.

[edytuj] Wojewodowie poznańscy w II Rzeczypospolitej

Wojciech Trąmpczyński 1 sierpnia 1919 – 23 października 1919
Witold Celichowski 1 sierpnia 1919 – 2 stycznia 1923 (p.o. za Trąmpczyńskiego do 23 października 1919)
Adolf Bniński 10 stycznia 1923 – 9 maja 1928
Piotr Dunin-Borkowski 9 maja 1928 – 11 października 1929
Roger Adam Raczyński 11 października 1929 – 31 lipca 1934
Stanisław Kaucki 1 sierpnia 1934 – 15 stycznia 1935 (p.o.)
Artur Maruszewski 16 stycznia 1935 – 23 czerwca 1935
Mikołaj Kwaśniewski 26 czerwca 1935 – 13 września 1935
Tadeusz Walicki 19 września 1935 – 29 października 1935 (p.o.)
Artur Maruszewski 29 października 1935 – 19 maja 1939
Ludwik Bociański 19 maja 1939 – 12 września 1939
Cyryl Ratajski 4 września 1939 – 12 września 1939 (p.o.)