Wolframit

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

wolframit

Wolframit - minerał z gromady wolframianów. Należy do minerałów rozpowszechnionych tylko w niektórych regionach Ziemi.

Nazwa pochodzi od niem. Wolf = wilk i Rahm = brud , kopeć, piana - tak pogardliwie nazwano ten minerał znalazłwszy go w miejscu, w którym spodziewano się znaleźć cynę: (piana), była używana przez niemieckich górników; nawiązuje do trudności jakie napotykano przy wytopie cyny z rudy zawierającej domieszki wolframitu. (J.G.Wallerius 1747r.)

[edytuj] Właściwości:

Wzór chemiczny: (Fe, Mn)[WO₄] – wolframian żelaza i manganu
Układ krystalograficzny: jednoskośny
Twardość: 5 – 5,5
Gęstość: 7,14 –7,54
Rysa: brunatna, brunatnoczarna, czarna
Barwa: brunatna, brunatnoczarna, czarna, niekiedy czerwonobrunatna
Przełam: nierowny
Połysk: półmetaliczny, tłusty
Łupliwość: doskonała

Tworzy kryształy tabliczkowe, słupkowe, igiełkowe, często wykazujące wyraźne, podłużne zbrużdżenia. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, tabliczkowych, płytkowych. Jest kruchy, nieprzezroczysty, stanowi ogniwo pośrednie ciągłego szeregu izomorficznego : ferberyt – hubneryt, w którym żelazo i mangan mogą się wzajemnie, dowolnie zastępować.

[edytuj] Występowanie:

Występuje w żyłach hydrotermalnych wysokotemperaturowych oraz w niewielkich ilościach w pegmatytach.

Miejsca występowania: Włochy, Malezja, USA, Austria, Niemcy, Hiszpania, Portugalia, Rumunia, Peru

W Polsce – w granitach Paszkowic k/Jawora, w pegmatytach karkonoskich Szklarskiej Poręby.

[edytuj] Zastosowanie:

główna ruda wolframu – 76,5 % WO₃ ( twarde stopy do produkcji narzędzi i płyt pancernych)
włókna wolframowe mają zastosowanie w żarówkach (wolfram topi się w temp. 3410^oC).
stosowany do urządzeń pomiarowych, aparatów rentgenowskich,
stosowany do produkcji niektórych barwników.
interesujący dla kolekcjonerów i naukowców

[edytuj] Zobacz też:

Galeria: [1]

Artykuł o wolframicie

[edytuj] Bibliografia:

Atlas mineralogii –G.G.Gormaz , J.J.Casanovas – „Wiedza i życie”1992r.
R.Hochleitner - Minerały i kryształy – „Muza S.A.” - 1994r.
W.Heflik, L.Natkaniec – Nowak – Minerały Polski – Wyd. „Antykwa” - 1998r.
J.Żaba - Ilustrowany słownik skał i minerałów – Videograf II Sp. z o. o - 2003r.
W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd.”Alma- Press” 2003r.