Wroniec widlasty
Z Wikipedii
Wroniec widlasty | |
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Gromada | widłaki |
Klasa | widłaki jednakozarodnikowe |
Rząd | widłakowce |
Rodzina | widłakowate |
Rodzaj | wroniec |
Gatunek | wroniec widlasty |
Nazwa systematyczna | |
Huperzia selago (L.)Bernh. ex Schrank. | |
Synonimy | |
Lycopodium selago L. |
Wroniec widlasty, widłak wroniec (Huperzia selago) - gatunek roślin wieloletnich zaliczany do rodziny [[widłakowate|widłakowatych] ]. Występuje na terenie całej Polski, w górach jest bardziej pospolity niż na niżu.
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Charakterystyczne cechy pozwalające łatwo odróżnić go od innych krajowych gatunków: wzniesione łodygi, widlasto rozgałęziające się i równej wysokości.
- Liście
- Równowąskolancetowate, ostro zakończone, całobrzegie, lub drobno piłkowane, bez włosków. Długość 4-8 mm, ustawione skrętolegle w 8 szeregach na pędach i zwykle odstające od nich.
- Zarodnie
- Nie wytwarza kłosa zarodnionośnego. Zarodnie powstają w kątach liści zarodnionośnych, tzw. sporofili. Są one bardzo podobne do liści płonych. Zarodnie mają nerkowaty kształt i po dojrzeniu pękają od góry, wysypując zarodniki. Zarodniki dojrzewają od lipca do września. Zawierają łatwopalne olejki eteryczne.
- Biotop, wymagania
- Lasy na niżu, w górach aż po piętro alpejskie. W górach rośnie wśród skał, na wolnych miejscach wśród kosodrzewiny, na halach. Niekiedy rozmnaża się również wegetatywnie za pomocą rozmnóżek. Chamefit. W Tatrach sięga aż po piętro alpejskie. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Vaccinio-Piceion, Ass. Polysticho-Piceetum.
- Roślina trująca
- Cała roślina ma własności trujące. Zawiera trujące alkaloidy: annotynę, likopodynę.
[edytuj] Ochrona
Roślina objęta ochroną gatunkową.
Zobacz też: rośliny tatrzańskie.
[edytuj] Bibliografia
- 1. Matuszkiewicz, Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa : PWN, 2001. ISBN 8301052864.
- 2.Rutkowski, Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa : Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 8301143428.
- 3. Szafer, Władysław i Kulczyński, Stanisław. Rośliny polskie. Warszawa : PWN, 1953.