Wybory parlamentarne w Niemczech, 2005
Z Wikipedii
Niemcy |
Ten artykuł jest częścią serii: |
|
edytuj ten szablon |
Wybory parlamentarne w Niemczech, 2005 odbyły się 18 września 2005 roku w 298 z 299 okręgów wyborczych. W okręgu nr 160 (Drezno I) wybory przeprowadzono dopiero 2 października z powodu śmierci kandydatki z partii NPD.
Spis treści |
[edytuj] Tło polityczne wyborów
Kanclerz Niemiec Gerhard Schröder poprosił prezydenta Horsta Köhlera o skrócenie kadencji Bundestagu po tym, jak SPD zaczęła systematycznie tracić poparcie społeczne i przegrała wybory lokalne w Nadrenii Północnej-Westfalii. 1 lipca 2005 roku Schröder nie uzyskał wotum zaufania w Bundestagu. Wotum zaufania dla gabinetu kanclerza poparło 151 deputowanych, partia SPD i Związek 90/Zieloni, zgodnie z sugestią Schrödera wstrzymali się od głosu. W telewizyjnym przemówieniu z 21 lipca 2005 prezydent zgodził się na rozwiązanie parlamentu i przeprowadzenie przedterminowych wyborów. Jeszcze przed ogłoszeniem oficjalnego stanowiska prezydenta, kilku deputowanych zapowiedziało zaskarżenie do Trybunału Konstytucyjnego ewentualnej decyzji o rozwiązaniu parlamentu. W tym momencie kandydatem na kanclerza partii CDU/CSU była Angela Merkel, przewodnicząca CDU.
[edytuj] Kampania wyborcza
Kampania przebiegała w sposób agresywny. Politycy z każdej strony walczyli o głosy wyborców do ostatniej chwili. W Niemczech brak jest ustawy ustanawiającej ciszę wyborczą. Do tej pory, istniała między partiami niepisana umowa, że kampania kończyła się w piątek, dwa dni przed wyborami. W tym roku jednak, zarówno Schröder z SPD oraz Merkel z CDU zapowiedzieli, że będą walczyć o głosy niezdecydowanych do końca. Podobnie postąpili liderzy innych partii politycznych. W weekend kampania przerodziła się w bezpardonową walkę. W ostatnim dniu przed wyborami, kanclerz Schröder odwiedził wyborców w Recklinghausen w Nadrenii Północnej-Westfalii, gdzie krytykował emerytalną reformę przygotowaną przez CDU oraz nowelizację prawa pracy. Angela Merkel natomiast w tym samym czasie była z kampanią w Bonn, gdzie zarzucała kanclerzowi manipulację społeczeństwem oraz, że w tajemnicy przed rodakami przygotowuje program cięć budżetowych, które mają być wdrożone po wyborach.
[edytuj] Wyniki wyborów
[edytuj] Propozycje koalicji rządowych
Według wstępnych wyników oficjalnych, najwięcej głosów zdobyła opozycyjna CDU/CSU (ok. 35,2%), zaś współrządząca SPD ok 34,2%. Żadna z tych partii nie będzie w stanie stworzyć większościowego rządu ze swoim tradycyjnym partnerem politycznym (odpowiednio FDP 9,8 % i Grüne 8,1%). Do parlamentu wejdzie też lewicowa die Linkspartei. (8,7%). Możliwość koalicji z dotychczas rządzącymi SPD i Zielonymi wyklucza liberalna FDP (Koalicja sygnalizacji), natomiast SPD wyklucza koalicję rządową z Die Linkspartei. Jedną z możliwości był sojusz CDU/CSU z FDP oraz Partią Zielonych (Koalicja jamajska), wykluczony jednak przez tych ostatnich. Realna stała się Wielka Koalicja CDU/CSU-SPD. Głównym problemem w rozmowach pomiędzy partiami, było stanowisko kanclerza, gdyż ubiegali się o nie zarówno Merkel jak i Schröder. Ostatecznie 9 października 2005 uzgodniono, że kanclerzem zostanie Angela Merkel.
[edytuj] Oficjalne wyniki
Partia | Głosy | Procent (zmiana) | Mandaty (zmiana) | % mandatów | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|
CDU | 13.136.740 | 27,8% | -1,7% | 180 | -10 | 29,3% | |
CSU | 3.494.309 | 7,4% | -1,6% | 46 | -12 | 7,5% | |
CDU/CSU razem w sojuszu | 16.631.049 | 35,2% | −3,3% | 226 | -22 | 36,8% | |
SPD | 16.194.665 | 34,2% | -4,3% | 222 | -29 | 36,2% | |
FDP | 4.648.144 | 9,8% | +2,4% | 61 | +14 | 9,9% | |
SED | 4.118.194 | 8,7% | +4,7% | 54 | +52 | 8,8% | |
Bündnis 90/Die Grünen (G) | 3.838.326 | 8,1% | -0,5% | 51 | -4 | 8,3% | |
Inne | 1.857.610 | 4,0% | +1,0% | 0 | - | 0 | |
Razem | 47.287.988 | 100,0% | - | 614 | - | 100,0% | |
Frekwencja | 77,7% |
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Umfragen zur Bundestagswahl - sondaże przedwyborcze
- Election.de - Oficjalne wyniki wyborów w Niemczech
- Federalna Komisja Wyborcza
- Psephos
Rezultaty wyborów parlamentarnych w Republice Federalnej Niemiec | |
1949 | 1953 | 1957 | 1961 | 1965 | 1969 | 1972 | 1976 | 1980 | 1983 | 1987 | 1990 | 1994 | 1998 | 2002 | 2005 |